معنی خودآرایی در فرهنگ فارسی عمید

خود را آراستن و زینت دادن

معنی خودآرایی در لغت نامه دهخدا

آرایش خود. تحلیۀ خود. زیورآرایی خود. تزیّن. بَزَک. (یادداشت بخط مؤلف)، کبر. غرور. نخوت. نمایش خود

معنی خودآرایی در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آرایش، بزک، ظاهرسازی، خودسازی

معنی خودآرایی - جستجوی لغت در جدول جو

خودآرایی

فرهنگ فارسی عمید

خودآرایی

لغت نامه دهخدا

خودآرایی

فرهنگ لغت هوشیار

خودآرایی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

خودنمایی

خودستایی، تکبر

فرهنگ فارسی عمید

خودستایی

خود را ستودن، خوبی های خود را برشمردن

فرهنگ فارسی عمید

خودرایی

خودرای بودن، به میل خود و بدون مشورت دیگران کار کردن، خودسری

فرهنگ فارسی عمید

خودآرای

(َ دَ / دِ)

آرایش دهنده خود. زیوردهنده خود، دارای کبر و غرور و نخوت و نمایندۀ فضل و شرف و ثروت خویشتن. (ناظم الاطباء) :
طاوس خودآرایی در زیور و زیبایی
گر دیده قبول آید بر زیورت افشانم.
خاقانی.
شنیدم که روباه رنگین به روس
خودآرای باشد به سان عروس.
نظامی.
هر آن جانور کو خودآرای نیست
طمع را به آزار او رای نیست.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خودرایی

(خوَدْ / خُدْ)

خودسری. (ناظم الاطباء). لجاج. استبداد. کله شقی. یک پهلویی. یک دندگی. سرسختی. (یادداشت مؤلف) :
گمان مبر که ز خودکامی است و خودرایی.
سوزنی.
آتشی گر زدم ز خودرایی
من از آن سوختم تو برجایی.
نظامی.
چون نیی سیاح و نی دریاییی
درمیفکن خویش از خودراییی.
مولوی.
تاب خوردم رشته وار اندر کف خیاط صنع
بس گره بر خیط خودبینی و خودرایی زدم.
سعدی.
تا مصور گشت در چشمم جمال روی دوست
چشم خودبینی ندارم رای خودراییم نیست.
سعدی.
فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی.
حافظ.
جواب دادم و گفتم بدار معذورم
که این نتیجۀ خودکامی است و خودرایی.
حافظ.
، تکبر، هواپرستی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خود آرای

آرایش دهنده خود

فرهنگ لغت هوشیار

خودرایی

عمل خود رای خود سری

معنی خودآرایی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما