- خمل (خِ مِ)
رزک. نام گیاهی است به لهجۀ مردم آستارا و در زبان آلمانی نیز رزک را خمل نیز مینامند. (یادداشت بخط مؤلف)
معنی خمل - جستجوی لغت در جدول جو
- خمل (خِ)
دوست خالص. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
- خمل (خُ)
دوست خالص. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). خمل. رجوع به خمل شود
- خمل (خَ مَ)
جمع واژۀ خامل. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، کوسج لخم. جمل. سگ ماهی. (یادداشت بخط مؤلف)
- خمل (خَ)
ریشه. پرز. پرز جامۀ مخمل و جز آن. یقال: له خمل، ای هدب، شترمرغ نر، نهالی گرد. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، یک نوع ماهی است. (منتهی الارب). رجوع به خمل شود
- خمل (خَ)
سورنجان. زعفران دشتی. (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع)
- خمل (تَ)
نهادن بسر را در سبوی و مانند آن تا نرم و پخته گردد. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
- خمل
ریشه و پرز
- خمل ((خَ))
ریشه، پرز، خواب (مخمل، ماهوت و مانند آن)
- خمل
پرز، ریشه، کرک، خواب پارچه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خِ لَ)
لغت نامه دهخدا
ناکسی، چادر و جامۀخواب دار. خمله، جامۀ مخمل و پرزدار مانند چادر و جز آن. خمله، ابریشم. خمله. موی شتر، پارچۀ ابریشمین وپشمین، درون مرد و سرّ او. ج، خملات.
- لئیم الخمله، پست باطن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: هو لئیم الخمله
- لئیم الخمله، پست باطن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: هو لئیم الخمله
(خَ لَ)
لغت نامه دهخدا
درخت انبوه بهم پیچیده، جای درخت ناک هرجا که باشد، پر شترمرغ نر، چادر و جامۀ خواب دار. خمله، جامۀ مخمل و پرزدار مانند چادر و جز آن. خمله، ابریشم. خمله، موی شتر. خمله، پارچۀابریشمین. خمله، پارچۀ پشمین. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). خمله
فاسد گردانیدن، تباه نمودن، خراب کردن، زایل شدن عقل بر اثر غصه و حزن مجنون، دیوانه، سخت و تنگ مجنون، دیوانه، سخت و تنگ
نقطه سیاه بر روی پوست بدن، دلجوی، دلربای، دل آرای، نیک اختر برادر مادر، دائی برادر مادر، دائی
دمبل، دنبل، قرحه که برآید و میان آن چرک کند و گاه سرباز کند و گاهی محتاج نشتر شود
فرانسوی بم نشان یکی از علامات تغییر دهنده است که قبل از نوتها گذارده شود. ای علامت صدای نوت را نیم پرده پایین میاورد. بعبارت دیگر صدای نوت را نیم پرده بم میکند مقابل دیز
