- خلم
خلط یا آب غلیظی که از بینی انسان و بعضی حیوانات بیرون می آید
معنی خلم - جستجوی لغت در جدول جو
- خلم
قهر، غضب، خشم، برای مثال خلم بهتر از چنین حلم ای خدا / که کند از نور ایمانم جدا (مولوی - ۳۰۰) ، گل چسبناک
- خلم (خُ / خِ)
مخاط و رطوبت غلیظ که از بینی آدمی و دیگر حیوانات برآید. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
دو جوی روان در دهانش ز خلم.
شهید بلخی.
زآن خلم و زآن بفج چکان بر بر و بر روی.
شهید.
همان کز سگ زاهدی دیدمی
همی بینم از خیل و خلم و خدو.
عسجدی.
عدو را خیال سر تیغ تو
ز بینی کند مغز بیرون چو خلم.
شمس فخری
دو جوی روان در دهانش ز خلم.
شهید بلخی.
زآن خلم و زآن بفج چکان بر بر و بر روی.
شهید.
همان کز سگ زاهدی دیدمی
همی بینم از خیل و خلم و خدو.
عسجدی.
عدو را خیال سر تیغ تو
ز بینی کند مغز بیرون چو خلم.
شمس فخری
- خلم (خُ لُ)
قصبه ای از توابع بلخ در سرحد بدخشان که به ده فرعون اشتهار دارد. (ناظم الاطباء). یاقوت گوید: شهری است در نواحی بلخ، در بیست فرسخی این شهر، شهر کوچکی با دهها و بساتین یافت میشود و همیشه در آنجا باد می وزد. (از معجم البلدان). به طخارستان است به دو منزلی سمنگان. (از یادداشت مؤلف) : در خراسان میان بلخ و طخارستان است و اندر صحرانهاده بر دامن کوه و او را رودی است و خراجشان بر آب است و جایی بسیار کشت و برز است. (حدود العالم)
- خلم (خِ)
خشم. غضب. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
کفر جهل است و قضای کفر علم
هر دو یک کی باشد آخر خلم و حلم.
مولوی.
ایمنان را من بترسانم بخلم
خائفان را ترس بردارم ز حلم.
مولوی.
خلم بهتر از چنین حلم ای خدا
که کند از نور ایمانم جدا.
مولوی.
تا کی آرم رحم خلم آلود را
ره نمایم علم حلم اندود را.
مولوی.
، آب بینی. خلم. (ناظم الاطباء). رجوع به خلم شود، گل تیره چسبنده. (ناظم الاطباء) (برهان) :
چراغ علم و دانش پیش خود دار
وگرنه در چه افتی سرنگون وار
فغان زین صوفی در خلم مانده
ولی در خلم خود بی علم مانده.
عطار (از آنندراج)
کفر جهل است و قضای کفر علم
هر دو یک کی باشد آخر خلم و حلم.
مولوی.
ایمنان را من بترسانم بخلم
خائفان را ترس بردارم ز حلم.
مولوی.
خلم بهتر از چنین حلم ای خدا
که کند از نور ایمانم جدا.
مولوی.
تا کی آرم رحم خلم آلود را
ره نمایم علم حلم اندود را.
مولوی.
، آب بینی. خلم. (ناظم الاطباء). رجوع به خلم شود، گل تیره چسبنده. (ناظم الاطباء) (برهان) :
چراغ علم و دانش پیش خود دار
وگرنه در چه افتی سرنگون وار
فغان زین صوفی در خلم مانده
ولی در خلم خود بی علم مانده.
عطار (از آنندراج)
- خلم (خِ)
دوست و یار، خوابگاه آهو و خانه آن و جای پنهان شدن وی، استخوان، پیه و روده های گوسفند. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). ج، اخلام، خلماء
- خلم
خشم، غضب و بمعنی یار و دوست هم می باشد
- خلم ((خِ))
خلط غلیظی که از بینی آدمی و جانوران ریزد، آب بینی ستبر، گل تیره چسبنده
- خلم ((خِ))
خشم، غضب
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ / پِ وَ بَ)
لغت نامه دهخدا
بینیی را گویند که پیوسته آب و خلم از آن روان باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج) :
کشیده قامت و گل روی و مشکبوی وی است
خلمده بینی و چمچاخ و گنده قوز منم.
سوزنی
کشیده قامت و گل روی و مشکبوی وی است
خلمده بینی و چمچاخ و گنده قوز منم.
سوزنی
(لَ /لِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
بینی گرفتن. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، خشمناک شدن و قهر گرفتن. (از ناظم الاطباء) (از آنندراج)
(خُ مَ / مِ)
لغت نامه دهخدا
گره سر عصا را گویند. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) ، سرچوگان که خمیده است. (فرهنگ جهانگیری) :
بود بیدی که نه در خلمۀ چوگان آمد.
شرف شفروه (از آنندراج)
بود بیدی که نه در خلمۀ چوگان آمد.
شرف شفروه (از آنندراج)
بپایان رساندن، پایان کار، مهر کردن، پایان دادن، امضا کردن نامه با انگشتری، مهر کردن نامه
پهنی بینی بینی کوفتگی، پهنی لاله گوش کوفتن بینی پهن بینی، ستبر گوش
کار بزرگ، نوک، بینی، دهان ستور، چیرگی، باز داشت، جمع خطام، : زه های کمان، افسارها
سوراخ، ترک -1 رخنه کردن در، ترک دادن، بینی بریدن، اسقاط فاء فعولن است تا (عولن) بماند (فع لن) بجای آن نهند و ثلم دراشعار عرب است و در شعر فارسی نیاید، جمع ثلمت (ثلمه)
خدمت، خدمتگزاری