معنی خفس در لغت نامه دهخدا

کم خوردن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)، ویران ساختن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)، زشت گفتن، اندک یا بسیار آب ریختن در شراب، ریشخند کردن و استهزاء نمودن. منه: خفس فلاناً، غالب آمدن در کشتی. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: خفس زیداً

معنی خفس در فرهنگ لغت هوشیار

چیرگی در کشتی، دریغگویی، اندک خوردن، ویران کردن، زشت خفتن ظب ریختن

معنی خفس - جستجوی لغت در جدول جو

خفس

لغت نامه دهخدا

خفس

فرهنگ لغت هوشیار

خفض

پست کردن، فرود آوردن
خفض جناح: کنایه از تواضع، فروتنی

فرهنگ فارسی عمید

تخفس

(اِ)

بر زمین افتادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، بر پهلو خفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

مخفس

(مُ فِ)

شراب زود مست کننده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). می زود مست کننده. (ناظم الاطباء) ، بی اندازه زشت گوینده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اخفاس شود

لغت نامه دهخدا

مخفس

(مُ خَ ف فِ)

آب ریزنده در شراب. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که آب با شراب می آمیزد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخفیس شود

لغت نامه دهخدا

خفسیده

(خُ دَ / دِ)

خوابیده، مایل. خفته: این منطقه (منطقهالبروج) خفسیده است از معدل النهار. (التفهیم)

لغت نامه دهخدا

خفسیدن

(زَ دَ)

خفتن. خسبیدن:
اگر ز گردش جافی فلک همی ترسی
چنین بسان ستوران چرا همی خفسی.
ناصرخسرو