معنی خشکمانا - جستجوی لغت در جدول جو

خشکمانا

لغت نامه دهخدا

کمان بزرگ، تله ای شبیه کمان که در مسیر جانوران و زیر خاک قرار می دادند

لاغر، نحیف، استخوانی، برای مثال تو چنین فربه و آگنده چرایی؟ پدرت / هندویی بود یکی لاغر و خشکانج و نحیف (لبیبی - شاعران بی دیوان - ۴۸۶)

فرهنگ فارسی عمید

خشک انار

(خُ اَ)

نام مرضی که هرچه مریض آب بخورد تشنگی از او برطرف نشود و به تازی استسقاء خوانند. (فرهنگ جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

خشکان

(خُ)

خشک کننده. (یادداشت بخط مؤلف).
- کاغذ آب خشکان، کاغذی است که خاصیت خشکاندن آب و جوهر و مرکب دارد، آب خشکان. مرکب خشکان. جوهرخشکان.
- مرکب خشکان، جوهرخشکان. آب خشکان

لغت نامه دهخدا

خشکانج

(خُ)

خشک اندام. لاغر. نزار. سخت نحیف. (یادداشت بخط مؤلف) :
تو چنین فربه و اکنده چرائی پدرت
هندوی بود یکی لاغر و خشکانج و نحیف.
لبیبی

لغت نامه دهخدا

خشکلان

(خُ)

خشکنان. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خشکماز

(خُ)

پرستش و استفساراز جد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خشکدانه

(خُ نَ / نِ)

شوران. (منتهی الارب). رجوع به شوران شود

لغت نامه دهخدا

خشکمازو

(خُ)

شاخۀ پژمرده و یا شکستۀ درخت. (ناظم الاطباء). خشکمازه، پوست درخت. (ناظم الاطباء). خشکمازه

لغت نامه دهخدا

خشکمازه

(خُ زَ / زِ)

شاخۀ پژمرده و یا شکستۀ درخت. (ناظم الاطباء). خشکمازو. رجوع به خشکمازو شود

لغت نامه دهخدا

خشکنانج

(خُ نَ)

قسمی نان که با مسکه و بادام یا پسته مخلوط باشد بشکل هلال. نانی از آرد خالص گندم و روغن و کنجد و شکر و بادام. خشکنانک. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خشکنانک

(خُ نَ)

خشکنانج. خشکنانه. رجوع به خشکنانج و خشکنانه شود: و چندان اطعمه غریب بر آن سماط بود که در حصر... نگنجد و در میان تلی عظیم از حلاوی و خشکنانک برهم ریخته بود چنانکه مرد ایستاده در پس آن نمی نمود. (تجارب السلف)

لغت نامه دهخدا

خشکنانه

(خُ نَ / نِ)

نانی را گویند که آن را بی نان خورش خورند. (برهان قاطع) :
چون روز گردد می دود از بهر نان و بهر کد
تا خشکنانۀ او شود از مشتری ترنانه ای.
مولوی (از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

خمانا

(خَ)

حریف. رقیب. (ناظم الاطباء) ، کلمه ای است فارسی و تخمین عربی از آن مشتق است. (یادداشت بخط مؤلف بنقل از مفاتیح)

لغت نامه دهخدا