معنی خردپیشه در فرهنگ فارسی عمید

عاقِل، دانا، خِرَدمَند، پیردِل، فَروهیدِه، باخِرَد، خِرَدومَند، مُتِفَکِّر، مُتَدَبِّر، اَریب، صاحِب خِرَد، بِخرَد، راد، داناسَر، حَصیف، خِرَدوَر، نیکورای، فَرزان، لَبیب، فَرزانِه

معنی خردپیشه در لغت نامه دهخدا

عاقل. خردمند. (از ناظم الاطباء). آنکه در کارها از راهنمایی های عقل پیروی کند:، بار این بند گران تا کی کشد، این خردپیشه روان ارجمند؟، ناصرخسرو.، ای خردپیشه حذر دار از جهان، گر بهوشی پند حجت کار بند.، ناصرخسرو.، راست خوهی هیچ خردپیشه را، نیست بدین منزلت و پایه...َر.، سوزنی

معنی خردپیشه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خردمند، خردورز، خردور، عاقل، حکیم، بخرد، فرزانه، دانا، متضاد: جهالت پیشه، سفیه، کانا

معنی خردپیشه - جستجوی لغت در جدول جو

خردپیشه

فرهنگ فارسی عمید

خردپیشه

لغت نامه دهخدا

خردپیشه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

حسدپیشه

آنکه همیشه و به همه کس رشک میبرد

فرهنگ فارسی عمید

دادپیشه

(شَ / شِ)

که عدالت پیشه دارد. عدل پیشه. که عدل پیشه دارد:
برد سرهنگ دادپیشه زپیش
آن پریچهره را ب خانه خویش.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نبردپیشه

(نَ بَ شَ / شِ)

زحمت کشیده و مشقت دیده در جنگ و معتاد به جنگ و جدال. (ناظم الاطباء) ، جنگی. جنگاور. که مرد میدان جنگ و نبرد است. رجوع به نبرد شود

لغت نامه دهخدا

گردبیشه

ده کوچکی است از دهستان خان میرزا بخش لردگان شهرستان شهرکرد، واقع در 27هزارگزی شمال خاوری لردگان، متصل به راه عمومی لردگان به پل کوه. هوای آنجا معتدل و کوهستانی و دارای 95 تن جمعیت است. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

دزدپیشه

(دُ شَ / شِ)

آنکه پیشه اش دزدی باشد. که دزدی شغل و کار دارد. که به دزدی پردازد. که عمل و شغل او دزدی است: (مردم ساروان به خراسان) مردمانی اند شوخ روی و جنگی و دزد پیشه و ستیزه کار و بی وفا و خون خواره. (حدود العالم). این ترکان گنجینه مردمانی اند دزدپیشه، کاروان شکن و شوخ روی و اندر آن دزدی جوانمردپیشه. (حدود العالم). (بلوچان) مردمانی اند... دزدپیشه و شبان و ناپاک و خون خواره. (حدود العالم). کمیجیان... مردمانی اند دلاور و جنگی و دزدپیشه. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

پدرپیشه

(پِ دَ شَ / شِ)

پیشۀ پدری.
- امثال:
پدرپیشه تبر تیشه

لغت نامه دهخدا

صیدپیشه

(صَ / صِ شَ /شِ)

صیاد. شکارگیر. نخجیرگر:
این صیدپیشه فکر مدارا نکرده است
گر سر بریده رشته ز پا وانکرده است.
کلیم (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خردکیشی

(خِ رَ)

کارگزاری عقل. دستور عقل و فراست. (از ناظم الاطباء)