معنی خرامه در لغت نامه دهخدا

قصبه ای است از دهستان کربال بخش زرقان شهرستان شیراز. واقع در 78هزارگزی جنوب خاوری زرقان کنار راه فرعی شیراز به سهل آباد خیر و نیریز. این ناحیه در جلگه واقع است با آب و هوای معتدل و مالاریایی و دارای 2850 تن سکنۀ فارسی زبان. آب آن از رود خانه کروقنات. محصولاتش: غلات، برنج و میوجات می باشد. اهالی بکشاورزی و کسب و باغبانی گذران می کنند و از صنایع دستی قالی و گیوه می بافند. بدانجا یک دبستان و پاسگاه ژاندارمری وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

معنی خرامه در لغت نامه دهخدا

بی باک و گستاخ گردیدن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

معنی خرامه - جستجوی لغت در جدول جو

خرامه

لغت نامه دهخدا

خرامه

لغت نامه دهخدا

خرابه

جای ویران، ویرانه

فرهنگ فارسی عمید

خرافه

هر یک از خرافات

فرهنگ فارسی عمید

خرامش

خرامیدن، برای مثال تا توانی شهریارا روز امروزین مکن / جز به گرد خم خرامش جز به گرد دن دنه (منوچهری - ۹۷)، به درگاه خسرو خرامش کنیم / به آیین پرستیش رامش کنیم (نظامی۵ - ۸۶۳)

فرهنگ فارسی عمید

خرابه

(خَرْ را بَ)

مغاکچۀ سرین. (از منتهی الارب) ، سوراخ سوزن. (از ناظم الاطباء) ، ج ، خارب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خرابه

(خُ بَ)

رسن از پوست درخت، مغاکچۀ سرین. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) ، سنگی پهن که در آن سوراخ کرده رسن استوارکنند، سوراخ سوزن. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خرابه

(خُ بَ / بِ)

آبی که از استخر و تالاب تراوش کند، جویی که از استخر بجهت زراعت کنند، نام بیخی است. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خرابه

(خِرْ را بَ)

طرف بینی. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خذامه

(خُ مَ)

قطعه. پاره. تکه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خراره

(خَ رَ / رِ)

آوازی که بسبب گریۀ بسیار از گلو برآید. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) ، صدای آبی که از جای بلند فروریزد. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خراره

(خَرْ را رَ)

نام موضعی است بقرب سیلحون از نواحی کوفه. از این نام در فتوح ذکری شده است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

خرازه

(خَ زَ / زِ)

خرزه. آلت تناسل. نره. (از برهان قاطع) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). رجوع به خرزه در این لغت نامه شود:
هیزان زده بودند صف از بهر خرازه.
سوزنی (از فرهنگ جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

خرازه

(خِ زَ)

مشک دوزی. (از منتهی الارب) (از قاموس) (از تاج العروس) ، موزه دوزی. (از منتهی الارب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

ختامه

(خِمَ)

موم و لک و غیره که بر آن مهر کنند. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خرابه

(خَ بِ)

دهی است از بخش بستان شهرستان دشت میشان. واقع در هشت هزارگزی باختری بستان و سه هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو بستان به نکه. خراب ناحیه ای است واقع در دشت که گرمسیر و دارای 1500 تن سکنه عربی زبانست. دهکدۀ مزبور از رود خانه کرخه و نهر هوفل مشروب میشود و محصولاتش: غلات، برنج و لبنیات می باشد. اهالی بکشاورزی و صید ماهی و طیورو گله داری گذران می کنند و از صنایع دستی حصیر می بافند. این ده یک دبستان دارد و ساکنین آن از طایفۀ عشایر سواعد هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

طرامه

چرکی دندان، لا دندانی آنچه از خوراک لای دندان بماند، تف خشک کف دهان بر گوشه لب

معنی خرامه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما