معنی خذم در لغت نامه دهخدا

بریدن و پاره پاره کردن. (از منتهی الارب) از (تاج المصادر بیهقی)، چنگال زدن. (از تاج العروس). منه: خذم الصقر، چنگال زد آن چرغ، بریده شدن. منقطع گردیدن، مست گردیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)، شتافتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از تاج العروس)

معنی خذم در لغت نامه دهخدا

نام اسب مرداس بن ابی عامر است

معنی خذم در لغت نامه دهخدا

جوانمرد و نیک نفس در لقاء و عطاء. ج، خذمون، اسب تیزرو. ج، خذمون، شمشیری که زودبرد. ج، خذمون. (از منتهی الارب) (از تاج العروس)

معنی خذم در فرهنگ لغت هوشیار

جوانمرد بریده شدن، مست گردیدن، شتافتن بردن، پاره پاره کردن

معنی خذم - جستجوی لغت در جدول جو

خذم(تَ)

لغت نامه دهخدا

خذم(خَ ذِ)

لغت نامه دهخدا

خذم(خَ ذِ)

لغت نامه دهخدا

خذم

فرهنگ لغت هوشیار

خام

ناپخته، نارس، کال، کنایه از نا آزموده، بی تجربه، برای مثال تا به دکّان و خانه درگروی / هرگز، ای خام، آدمی نشوی (سعدی - ۱۲۰)
ویژگی چیزی که دست کاری نشده و در حالت طبیعی آن تغییری نداده باشند مثلاً نفت خام، دباغی نشده (چرم)، جوشانده نشده، دوال، کمند
خام شدن: کنایه از غافل شدن، فریب خوردن

ناپخته، نارس، کال، کنایه از نا آزموده، بی تجربه، برای مِثال تا به دکّان و خانه درگروی / هرگز، ای خام، آدمی نشوی (سعدی - ۱۲۰)
ویژگی چیزی که دست کاری نشده و در حالت طبیعی آن تغییری نداده باشند مثلاً نفت خام، دباغی نشده (چرم)، جوشانده نشده، دوال، کمند
خام شدن: کنایه از غافل شدن، فریب خوردن

فرهنگ فارسی عمید

خرم

شاد، شادمان، خوش، تازه و شاداب

فرهنگ فارسی عمید

خشم

عصبانیت، غضب، برآشفتگی

فرهنگ فارسی عمید

خیم

خوی، سرشت، طبیعت، برای مثال دگر خوی بد آنکه خوانیم خیم / که با او ندارد دل از دیو بیم (فردوسی - ۷/۲۹۲)، خوی بد، آنچه از شکنبه و رودۀ گاو و گوسفند می تراشیدند، زخم، جراحت
جوال پنبه ای
چرک سفیدی که در گوشۀ چشم یا میان مژه ها جمع می شود، قی، رمص، ریمه، ژفک، کیغ

خوی، سرشت، طبیعت، برای مِثال دگر خوی بُد آنکه خوانیم خیم / که با او ندارد دل از دیو بیم (فردوسی - ۷/۲۹۲)، خوی بد، آنچه از شکنبه و رودۀ گاو و گوسفند می تراشیدند، زخم، جراحت
جوال پنبه ای
چرک سفیدی که در گوشۀ چشم یا میان مژه ها جمع می شود، قِی، رَمَص، ریمِه، ژَفک، کیغ

فرهنگ فارسی عمید

خلم

قهر، غضب، خشم، برای مثال خلم بهتر از چنین حلم ای خدا / که کند از نور ایمانم جدا (مولوی - ۳۰۰)، گل چسبناک

فرهنگ فارسی عمید

خیم

خیمه ها، چادرها، جمع واژۀ خیمه

فرهنگ فارسی عمید

مخذم

(مِ ذَ)

تیغ بران. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). شمشیر برنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مخذّم شود

لغت نامه دهخدا

مخذم

(مُ خَذْ ذِ)

برنده و پاره پاره کننده. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). کسی که می برد و پاره پاره میکند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخدیم و مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

مخذم

(مُ خَذْ ذَ)

شمشیر که زود برد. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شمشیر تیزو برنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

خذماء

(خَ)

بز ماده ای که گوش آن از پهنا کفانیده شده. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تخذم

(اِ تِ)

بریده شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) ، بریدن چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). به تکلف بریدن چیزی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

خذمه

(خَ مَ)

ساعت. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از ناظم الاطباء) ، داغی است شتران را در اسلام. (از منتهی الارب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

خرم

شادمان، خوشوقت، خندان

معنی خذم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما