معنی خدایی در لغت نامه دهخدا

رجوع به خدائی شود:، ایزد همه آفاق بدو داد و بحق داد، ناحق نبود آنچه بود کار خدایی.، منوچهری.، - خدایی فروشان، ریاکاران. (از ناظم الاطباء)

معنی خدایی در لغت نامه دهخدا

مصطفی اوقجی زاده متوفی بسال 987 هجری قمری در مکه. از شاعران زمان و صاحب دیوانی بوده است. همدانی در تاریخ خودآورده: مکه را دید خدایی جان داد. در زبده، بیست وچهار بیت از او آمده است. (از کشف الظنون ج 1 ص 787)، از شعرای قرن دهم هجری عثمانی است که در اسلامبول زاده شد و از منشیان ینگچری بود. ’در تحفۀ شاهدی’ و ’گلشن توحید’ آمده که وی پدر مغله لی شاهدی بوده است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 3)

معنی خدایی در فرهنگ واژه مترادف متضاد

اسم الوهیت، ربانیت، الوهی، الهی، ایزدی، ربانی، یزدانی، متضاد: بندگی 3

معنی خدایی - جستجوی لغت در جدول جو

خدایی

لغت نامه دهخدا

خدایی

لغت نامه دهخدا

خدایی

فرهنگ فارسی معین

خدایی

فرهنگ واژه فارسی سره

خدایی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

گدایی

کار و پیشۀ گدا، برای مثال طمع از خلق گدایی باشد/ گر همه حاتم طایی باشد (جامی۴ - ۶۶۵)

فرهنگ فارسی عمید

خدایع

خدعه ها، مکرها، حیله ها، فریب ها، احتیال ها، شیدها، ناروها، قلّاشی ها، کیدها، دستان ها، نیرنگ ها، دلام ها، تزویرها، خاتوله ها، چاره ها، تنبل ها، کلک ها، ترفندها، دغلی ها، اشکیل ها، ترب ها، ستاوه ها، شکیل ها، گربه شانی ها، روغان ها، دویل ها، غدرها، ریو ها، گول ها، حقّه ها، جمع واژۀ خدعه

خدعه ها، مَکرها، حیلِه ها، فَریب ها، اِحتیال ها، شَیدها، نارُوها، قَلّاشی ها، کَیدها، دَستان ها، نِیرَنگ ها، دِلام ها، تَزویرها، خاتولِه ها، چارِه ها، تُنبُل ها، کَلَک ها، تَرفَندها، دَغَلی ها، اِشکیل ها، تَرب ها، سَتاوِه ها، شِکیل ها، گُربِه شانِی ها، رَوَغان ها، دُویل ها، غَدرها، ریوْ ها، گول ها، حُقِّه ها، جمعِ واژۀ خدعه

فرهنگ فارسی عمید

فدایی

ویژگی آنکه حاضر است جان خود را در راه کسی یا رسیدن به هدفی از دست بدهد، کنایه از بسیار ارادتمند و دوستدار، مخلص، کنایه از عیار

فرهنگ فارسی عمید

جدایی

قطع رابطۀ زناشویی، طلاق، دوری، فراق، تفکیک مثلاً جدایی دین از سیاست

فرهنگ فارسی عمید

ختایی

از مردم ختا، طرحی به شکل گل، غنچه، شاخه، برگ و خطوط منحنی که در هنرهای تزئینی مانند قالی، کاشی و تذهیب به کار می رود، نوعی آجر، کوچک تر از آجر نظامی، پرورش یافته یا تهیه شده در ختا مثلاً آهوی ختایی

فرهنگ فارسی عمید

ختایی

از مردم ختا اهل ختا، یکی از طرحهای اساسی و قرار دادی هنرهای تزیینی ایرانی که در قالی و کاشی و تذهیب بکار میرود و آن طرح نموداری است از شاخه درخت یا بوته با گل و برگ و غنچه

فرهنگ لغت هوشیار

گدایی

عمل گدا شغل گدا دریوزه کدیه: طمع از خلق گدایی باشد گر همه حاتم طایی باشد، (جامی) یا به گدایی افتادن، گدا شدن تهیدست گردیدن: بعد از یکی دو سال پولها خرج شد و بگدایی افتادند

فرهنگ لغت هوشیار

ادایی

کسی که ناز بسیار کند کسی که بیشترکراهت و خشم به تصنع آرد

فرهنگ لغت هوشیار

جدایی

تنهائی، بعد، هجر، فراق

فرهنگ لغت هوشیار

خداری

شب تار، ابر سیاه، موی سیاه

فرهنگ لغت هوشیار

خطایی

ختایی گونه ای از چینی که در زمان صفویان ساخته می شده، گونه ای پارچه که از ختامی آورده اند، گونه ای اگور (آجر) چهار گوش بزرگ منسوب به خطا. از اهل خطا (ختا) ختایی، آنچه در سرزمین خطا (ختا) ساخته میشد، نوعی پارچه منسوب به خطا (ختا)، یکی از انواع چینی در عهد صفویه و آن نازک و رنگارنگ بوده و بومش زرد و سفید و سبز یک رنگ

فرهنگ لغت هوشیار

فدایی

کسی که خود را سربهای دیگری کند فدوی قربانی، عاشق، داوطلب، دزد غارتگر

فرهنگ لغت هوشیار

ختایی

((خَ))

از مردم ختا، یکی از طرح های اساسی و قراردادی هنرهای تزیینی ایرانی که در قالی و کاشی و تذهیب به کار رود و آن طرح نموداری است از شاخه درخت یا بوته با گل و برگ و غنچه

فرهنگ فارسی معین