معنی خداشهر - جستجوی لغت در جدول جو

خداشهر

لغت نامه دهخدا

خدایار

(پسرانه)

دوست خدا، فرمانروای بخارا بوده است، آنکه خداوند یار اوست

فرهنگ نامهای ایرانی

خواهر

دختری که با شخص دیگر پدر و مادر مشترک داشته باشد، هم شیره

فرهنگ فارسی عمید

خلاشه

خار و خاشاک، خرده و ریزۀ خار و کاه و گیاه خشک

فرهنگ فارسی عمید

داشگر

کسی که کورۀ آجرپزی یا سفال پزی دارد، کوره پز

فرهنگ فارسی عمید

خداله

(تَ طَمْ مُ)

آگنده گوشت و سطبرساق گردیدن. (از منتهی الارب) (از متن اللغه). مصادر دیگر آن خدل و خدوله است

لغت نامه دهخدا

خباشه

(خُ شَ)

نام جدّ رزبن خبیش و پدر شریف محدث است. (از منتهی الارب). واژه محدث در ادبیات اسلامی به کسی اطلاق می شود که نه تنها حافظ حدیث باشد، بلکه با فنون تحلیل سند و متن نیز آشنا باشد. این افراد اغلب تحصیلات گسترده ای در علم رجال و درایه حدیث داشته اند و می توانستند در صحت سنجی احادیث، نقش حیاتی ایفا کنند. یکی از ویژگی های مهم محدثان، بی طرفی و صداقت علمی در نقل روایت بود که اعتبار منابع اسلامی را حفظ کرد.

لغت نامه دهخدا

خداور

(خُ وَ)

خداوند، مالک، آقا. بیک. مولا. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خدانه

(خَ دْ دانَ)

منسوب به خدان و آن بطنی است از اسد بن خزیمه و بنابر قول ابن کلبی خدان نسبتش چنین است: خدان بن عامر بن مالک بن هرمزبن مالک بن حرث بن سعد بن ثعلبه بن دودان بن اسد. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

خدافر

(خَ فِ)

جامه های کهنه. (از منتهی الارب). خدافل. (متن اللغه). صاحب متن اللغه می گوید: ’خدافر’ و ’خدافل’ الخلقان من الثیاب التی تبتذل لا واحد لها من لفظها

لغت نامه دهخدا

خادشه

(دِ شَ)

اطراف درخت خاردار. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خداعه

(خَدْ دا عَ)

مؤنث خداع.
- سنون خداعه، سالها که در آن نمو و افزونی کمتر باشد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خداره

(خِ رَ)

پرده نشینی. (آنندراج). رجوع به خدارت در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

خراشه

(خُ شَ)

حق اندک. یقال: لی عنده خراشه، آنچه بیفتد از چیزی چون بخراشند آنرا با آهن و جز آن. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خراشه

(خَ شَ)

ابن عمرو العبسی نام یکی از شعرای عرب است. او جنگ عامریان و بنی عبس را که بشکست عامریان کشید، بشعر درآورد، بمطلع زیر:
و سارو اعلی اطنابهم و تواعدوا
میاها تحامتها تمیم و عامر.
(العقد الفرید ج 6 ص 26)

لغت نامه دهخدا

خراشه

(خَ شَ)

آنچه از خراشیدن چیزی بریزد. (از ناظم الاطباء). مرحوم دهخدا در ذیل این لغت آورده اند: از این کلمه که مرکب از خراش امر مفرد حاضر از خراشیدن و هاء علامت اسم آلت است، چون کلمه مناسب قبل از آن درآید از آن اسم آلت توان ساخت

لغت نامه دهخدا

حداشه

پالان بر ذعۀ کوچک شتر. (دزی). رجوع بحداجه شود

لغت نامه دهخدا

حداشه

(ح دْ دا)

به معنی پسردشمنی یا جدال، و او یکی از رفقای سه گانه ایوب بود و ایوب را می گفت که خداوند آنچه به تو بجا آورده است از مقتضای عدالت می باشد، و او را بلدد شوحی نیز گویند. (از قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

خباشه

(خُ شَ)

آنچه از طعام و جز آن بگیر آورده شده باشد، جماعت و گروهی که از یک قبیله نباشند. (از معجم الوسیط)

لغت نامه دهخدا

خشاشه

(خِ شَ)

واحد خشاش یعنی یکی چوب در بینی شتر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خشداشه

(خُ شَ / شِ)

مؤنث خشداش. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خاشمر

(مَ)

نوعی جامۀ پنبه ای پرزدار شبیه بکرکی است که در زمان ناصرالدین شاه مرسوم بوده است

لغت نامه دهخدا

خرمشهر

(خُرْ رَ شَ)

مرکز شهرستان خرمشهر، یکی از بنادر مهم ایران و نام قدیمی آن بندر محمره بوده است. این بندر که مرکز انشعابات خطوط مواصلاتی دریایی است فاصله آن تا تهران 1055 و تا آبادان 15 کیلومتر است.
مختصات جغرافیایی: خرمشهر در 48 درجه و 11 دقیقۀ طول شرقی و 30 درجه و 27 دقیقۀ عرض شمالی واقع شده و ارتفاع آن نسبت بسطح دریا در حدود 8 متر میباشد. این شهر بواسطۀ موقعیت جغرافیایی خود و اینکه بندر تجارتی است قابل توجه است، بخصوص اینکه انتهای جنوبی راه آهن سرتاسری ایران بوده و با دریای آزاد ارتباط دارد، اهمیت این شهر روزبروز رو بتزاید است. خرمشهر مطابق صورت آمار که در سال 1327 هجری شمسی تعیین شده دارای 21700 نفر سکنه بوده و بواسطۀ موقعیت خاص و نزدیک بودن به تصفیه خانه نفت آبادان مرتب بر جمعیتش افزوده میگردد. هوای شهر گرمسیر و مرطوب است و آب آشامیدنی شهر بوسیلۀ لوله کشی و تحت نظر شهرداری از رود خانه کارون تأمین می گردد ولی چون تصفیه نمیگردد از لحاظآشامیدن چندان مطبوع نیست و توأم با گل و لای میباشد. روشنایی شهر بوسیلۀ مولد برق شرکت نفت و تحت نظرشهرداری است. از خیابانهای قابل اهمیت، خیابان های پهلوی، گمرک و بنزین خانه و کوت شیخ و کهنموئی و بایندر میباشد. ادارات دولتی شهرستان در این شهر قرار دارد و ادارۀ گمرک آن قابل اهمیت است و در حدود 150 باب مغازه و دکان، 6 گاراژ و 14 مسجد بزرگ و کوچک در آن یافت میشود که مهمترین آنها مسجد جامع میباشد، و نیز 2 دبیرستان و 6 دبستان دارد. بیمارستان معروف به خنیه که بوسیلۀ آمریکائی ها در سال 1320 هجری شمسی تأسیس شده در این بندر دایر و مورد استفادۀ عموم است. ایستگاه راه آهن در شمال باختری شهر واقع شده است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

خدایار

(خُ)

نام یکی از خانان خوقند است که سه بار بتخت سلطنت رسید:یکبار از حدود 1265 ه. ق. تا 1273 ه. ق. بار دیگراز 1277 ه. ق. تا 1280 ه. ق. بار سوم از 1288 ه. ق. تا 1292 ه. ق. (از طبقات سلاطین اسلام لین پول)

لغت نامه دهخدا

خدایار

(خُ)

نام یکی از آبادیهای بخش سقز کردستان است و بجای کلمه ’اللهیار’ سابق برگزیده شده. (از لغات موضوعۀ فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

خداشاه

(خُ)

دهی است از دهستان خسروشیرین بخش جغتای شهرستان سبزوار. واقع در 25هزارگزی شمال باختری جغتای و پنج هزارگزی شمال شوسۀ عمومی سبزوار بجغتای. این ناحیه در جلگه واقع و آب و هوای آن معتدل است. بدانجا 767 تن سکنه زندگی می کنند که ترک و فارسی زبانند. آب آن از قنات و محصولاتش: غلات، پنبه، زیره و کنجد است. اهالی بکشاورزی گذران میکنند و راه آن اتومبیل رو میباشد. از آثار قدیم، مزار امام زاده سیدسلطان محمدرضا در این ده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

خداگیر

(خُ)

کنایه از کسی که ببلای آسمانی وآفت ناگهانی گرفتار شود. (از آنندراج) :
چو گیرد عدو را شه از حق گزین
خداگیر معنی ندارد جزاین.
ملاطغرا (از آنندراج).
در فرهنگ ناظم الاطباء بخداگیر معنی مصدری داده شده است، بدینگونه: خداگیر یعنی گرفتار قهر و غضب خدا شدن و در بدبختی ناگهانی افتادن. اما ظاهراً این تعبیر ناظر به ’خداگیر شدن’ است نه خداگیر و ’خداگیر’ در اصل وصف مرکبی است که بجای موصوف نشسته و در معنی اسمی بکار رفته است

لغت نامه دهخدا

خواهر

دختری که از پدر و مادر با شخص دیگری یکی باشد و یا تنها از پدر و یا از مادر با هم یکی باشند

فرهنگ لغت هوشیار