- خبوق (خَ)
امراه خبوق، زن که عندالجماع از شرمش آواز برآید. (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
معنی خبوق - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ طَرْ رُ)
لغت نامه دهخدا
این کلمه خبل است و آن تباهی اعضاء و فلج دستها و پاها باشد. (از آنندراج). رجوع به خبل شود
(خَ)
لغت نامه دهخدا
محکم. استوار. (از برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج) (ناظم الاطباء). خبوه. رجوع کنید به لسان العجم شعوری ج 1 ورق 371
(تَ طَرْ رُ)
لغت نامه دهخدا
دم گرفتن کودک را از گریستن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). خبعالصبی خبوعاً، انقطع نفسه و فحم من البکاء. (از اقرب الموارد) (متن اللغه) (معجم الوسیط) (تاج العروس)
(خَ)
لغت نامه دهخدا
فرس خبوط، اسپ که پای بر زمین زند. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). الخیل الذی یخبط الارض برجله. (از اقرب الموارد) (متن اللغه) (معجم الوسیط)
(تَ تُ)
لغت نامه دهخدا
مقیم گردیدن درخانه و جدا نشدن از آن. (منتهی الارب) (از لسان العرب) (از تاج العروس)،
{{اسم}} جمع واژۀ خرق (خ /خ ) . (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به خرق (خ / خ ) شود
{{اسم}} جمع واژۀ خرق (خ /خ ) . (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به خرق (خ / خ ) شود
(نُ)
لغت نامه دهخدا
گوشه مانندی در اندرون چاه، جز که آن خرد است. (از اقرب الموارد). در منتهی الارب نخنوق با نون ضبط شده است
(خَ)
لغت نامه دهخدا
شترماده ای که به سپل زمین را بکاود و یا آنکه در رفتن سپل وی منقلب شده در زمین شکاف کند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب)
شامنوش می شبانه شرابی که در شبانگاه نوشند مقابل صبوح. شراب شبانگاهی خوردن مقابل صبوح، شراب شبانگاهی نوشانیدن
باد سرد، جمع خرق، درزها چاک ها، سوراخ ها جمع خرق. درزها چاکها، سوراخها
