- خاموشی
سکوت، سخن نگفتن، برای مثال دو چیز طیرۀ عقل است دم فروبستن / به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی (سعدی - ۵۳) ، از میان رفتن شعله، گرمی، روشنایی یا جریان برق چیزی
معنی خاموشی - جستجوی لغت در جدول جو
- خاموشی
هاشمی، متخلص به خاموشی، شاه محمد قزوینی شرح حال او را نوشته و مطلع یکی از غزلیات و عده ای از اشعارش را که در عصر سلطان سلیم خان عثمانی سروده آورده است، (از الذریعه الی تصانیف الشیعه تألیف آقابزرگ طهرانی جزء 1 قسم 9ص 285)، شاه محمد چنین آرد: مولانا هاشمی پرهوش بود واز این جهت خاموشی تخلص می نمود و این مطلع ازوست:
عالم فانی که در وی شادمانی کمتر است
حاصلش گر گنج قارونست خاکش بر سر است،
(مجالس النفایس چ تهران ص 394)
عالم فانی که در وی شادمانی کمتر است
حاصلش گر گنج قارونست خاکش بر سر است،
(مجالس النفایس چ تهران ص 394)
- خاموشی
عدم تکلم، (ناظم الاطباء)، سخن ناگفتن، بی سخنی، بی کلام بودن، بدون حرف بودن، خموشی، خامشی، امساک از کلام، سکت، (دهار)، سکات، (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس)، سکوت (دهار) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس)، صمت، (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس)، صمته، (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس) (دهار)، صموت، نصته، (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس)، نطو، (منتهی الارب) :
چه نیکو داستانی زد یکی دوست
که خاموشی ز نادان سخت نیکوست،
(ویس و رامین)،
پادشاهان بزرگ آن فرمایند که ایشان را خوشتر آمد و نرسد خدمتکاران ایشان را که اعتراض کنند و خاموشی بهتر با ایشان، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 273)، خاموشی دوم سلامت است، (قابوسنامه)،
رو دست بشوی و جز بخاموشی
پاسخ مده ای پسرپیامش را،
ناصرخسرو،
دانستند که خاموشی او رضای آن است، (فارسنامۀ ابن بلخی)، و عقل مرد را به هشت خصلت بتوان شناخت ... هشتم در محافل خاموشی را شعار ساختن، (کلیله و دمنه)،
از برون لب بقفل خاموشی است
وز درون دل به بند ایمان است،
خاقانی،
خاموشی لعل او چو می بینی
جماشی چشم پرعتیبش بین،
خاقانی،
آخر گفتار تو خاموشی است
حاصل کار تو فراموشی است،
نظامی،
بدو گفتم ز خاموشی چه جویی
زبانت کو که احسنتی بگویی،
نظامی،
گفت پیغمبر که قولش کیمیاست
حرف واجب نقره، خاموشی طلاست،
مولوی،
نظر کردم بچشم رأی و تدبیر
ندیدم به ز خاموشی خصالی،
سعدی،
دو چیز طیرۀ عقل است دم فروبستن
بوقت گفتن و گفتن بوقت خاموشی،
سعدی،
اصطلاحات: خاموشی هم داستانی است، اصطلاحی است مر تحسین خاموشی را،
- امثال:
اگر گفتن سیم است خاموشی زر است،
حرف واجب نقره، خاموشی طلاست،
مولوی،
’خاموشی علامت رضاست’ یا ’خاموشی نشان رضاست’ چون رضایت یا عدم رضایت کسی را در امری خواهند اگر بوقت القاء آن امر به او، آن کس سکوت کرد این سکوت و خاموشی او حمل بر رضایت او میشود نه بعدم رضایت او و از آنجااین اصطلاح بوجود آمده است،
گفت پیغمبر که حرفش کیمیاست،
- برج خاموشی، کنایه از قبرستان است،
- مردگی و کشتگی چراغ یا شمع، مردگی آتش یا شعله، انطفاء
چه نیکو داستانی زد یکی دوست
که خاموشی ز نادان سخت نیکوست،
(ویس و رامین)،
پادشاهان بزرگ آن فرمایند که ایشان را خوشتر آمد و نرسد خدمتکاران ایشان را که اعتراض کنند و خاموشی بهتر با ایشان، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 273)، خاموشی دوم سلامت است، (قابوسنامه)،
رو دست بشوی و جز بخاموشی
پاسخ مده ای پسرپیامش را،
ناصرخسرو،
دانستند که خاموشی او رضای آن است، (فارسنامۀ ابن بلخی)، و عقل مرد را به هشت خصلت بتوان شناخت ... هشتم در محافل خاموشی را شعار ساختن، (کلیله و دمنه)،
از برون لب بقفل خاموشی است
وز درون دل به بند ایمان است،
خاقانی،
خاموشی لعل او چو می بینی
جماشی چشم پرعتیبش بین،
خاقانی،
آخر گفتار تو خاموشی است
حاصل کار تو فراموشی است،
نظامی،
بدو گفتم ز خاموشی چه جویی
زبانت کو که احسنتی بگویی،
نظامی،
گفت پیغمبر که قولش کیمیاست
حرف واجب نقره، خاموشی طلاست،
مولوی،
نظر کردم بچشم رأی و تدبیر
ندیدم به ز خاموشی خصالی،
سعدی،
دو چیز طیرۀ عقل است دم فروبستن
بوقت گفتن و گفتن بوقت خاموشی،
سعدی،
اصطلاحات: خاموشی هم داستانی است، اصطلاحی است مر تحسین خاموشی را،
- امثال:
اگر گفتن سیم است خاموشی زر است،
حرف واجب نقره، خاموشی طلاست،
مولوی،
’خاموشی علامت رضاست’ یا ’خاموشی نشان رضاست’ چون رضایت یا عدم رضایت کسی را در امری خواهند اگر بوقت القاء آن امر به او، آن کس سکوت کرد این سکوت و خاموشی او حمل بر رضایت او میشود نه بعدم رضایت او و از آنجااین اصطلاح بوجود آمده است،
گفت پیغمبر که حرفش کیمیاست،
- برج خاموشی، کنایه از قبرستان است،
- مردگی و کشتگی چراغ یا شمع، مردگی آتش یا شعله، انطفاء
- خاموشی
سخن ناگفتن، بی سخنی، عدم تکلم، بی کلام بودن
- خاموشی
سکوت
- خاموشی
خموشی، سکوت، صمت
متضاد: شلوغی، گویایی، اطفا، تاریکی
متضاد: روشنایی، روشنی
متضاد: شلوغی، گویایی، اطفا، تاریکی
متضاد: روشنایی، روشنی
- خاموشی
تعتيمً
- خاموشی
Extinguishment
- خاموشی
extinction
- خاموشی
estinzione
- خاموشی
خویشتنداری، سکوت
- خاموشی
уничтожение
- خاموشی
Erlöschung
- خاموشی
гасіння
- خاموشی
wygaszenie
- خاموشی
熄灭
- خاموشی
নিভিয়ে ফেলা
- خاموشی
بجھاؤ
- خاموشی
extinción
- خاموشی
kuzimwa
- خاموشی
sönme
- خاموشی
소멸
- خاموشی
消火
- خاموشی
extinção
- خاموشی
अग्निशमन
- خاموشی
pemadaman
- خاموشی
การดับ
- خاموشی
dooftoestand
- خاموشی
כיבוי
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویژگی چیزی که شعله، گرمی، روشنایی یا جریان برق آن از میان رفته باشد،
ساکت، بی صدا، به طور آرام، ساکت باش
خاموش شدن: قطع شدن جریان برق در وسایل برقی، ساکت شدن، دم فروبستن، فرونشستن و از میان رفتن شعلۀ آتش یا چراغ
خاموش کردن (ساختن، گردانیدن): قطع کردن جریان برق در وسایل برقی، ساکت کردن، از سخن بازداشتن، از آواز یا گفتار بازداشتن،برای مثال کسی سیرت آدمی گوش کرد / که اول سگ نفس خاموش کرد (سعدی۱ - ۱۴۵) ، فرونشاندن آتش یا چراغ
ساکت، بی صدا، به طور آرام، ساکت باش
خاموش شدن: قطع شدن جریان برق در وسایل برقی، ساکت شدن، دم فروبستن، فرونشستن و از میان رفتن شعلۀ آتش یا چراغ
خاموش کردن (ساختن، گردانیدن): قطع کردن جریان برق در وسایل برقی، ساکت کردن، از سخن بازداشتن، از آواز یا گفتار بازداشتن،
(گُ گَ تَ)
لغت نامه دهخدا
ساکت شدن. (آنندراج) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 374) (ناظم الاطباء) ، شرمگین بودن، پرچین شدن، مانده و خسته شدن، تسلی دادن. (ناظم الاطباء)
جن زده، آزاری، غشی، غده ای که در زیرگوش پدید آید