هاشمی، متخلص به خاموشی، شاه محمد قزوینی شرح حال او را نوشته و مطلع یکی از غزلیات و عده ای از اشعارش را که در عصر سلطان سلیم خان عثمانی سروده آورده است، (از الذریعه الی تصانیف الشیعه تألیف آقابزرگ طهرانی جزء 1 قسم 9ص 285)، شاه محمد چنین آرد: مولانا هاشمی پرهوش بود واز این جهت خاموشی تخلص می نمود و این مطلع ازوست: عالم فانی که در وی شادمانی کمتر است حاصلش گر گنج قارونست خاکش بر سر است، (مجالس النفایس چ تهران ص 394)
