معنی خائباً - جستجوی لغت در جدول جو

یکی از سرداران ایرانی که ازجانب رستم بن فرخ زاد بجنگ مثنی بن حارثه و ابوعبیدۀ ثقفی به حیره شد و بر دست مسلمانان اسیر گشت و سرانجام در جنگ کشته شد، (از تاریخ گزیده چ عکسی ص 174)

لغت نامه دهخدا

نائبات

(ءِ)

جمع واژۀ نائبه. رجوع به نائبه شود:
تو مرفه عیش و بدخواهان تو
یافته از نائبات عصر عصر.
سوزنی.
او نائب خداست به رزق من
یارب ز نائبات نگهدارش.
خاقانی.
ثبات عمر تو باد و دوام عافیتت
نگاهداشته از نائبات لیل و نهار.
سعدی.
گریز نیست کسی را زحادثات قضا
خلاص نیست تنی را ز نائبات قدر.
قاآنی

جَمعِ واژۀ نائبه. رجوع به نائبه شود:
تو مرفه عیش و بدخواهان تو
یافته از نائبات عصر عصر.
سوزنی.
او نائب خداست به رزق من
یارب ز نائبات نگهدارش.
خاقانی.
ثبات عمر تو باد و دوام عافیتت
نگاهداشته از نائبات لیل و نهار.
سعدی.
گریز نیست کسی را زحادثات قضا
خلاص نیست تنی را ز نائبات قدر.
قاآنی

لغت نامه دهخدا

نائبان

(ءِ)

رجوع به نایبان شود

لغت نامه دهخدا

دائبان

(ءِ)

روز و شب. (منتهی الارب). دائبین. (ترجمان القرآن جرجانی)

لغت نامه دهخدا

دائماً

(نَ / نِ گِ رِ تَ)

دائم. همیشه. پیوسته. مدام. (آنندراج) : و دائماً از آن زمان که توجه بخدمت ایشان کردم در خاطر من این بود که در بخارا اول بخدمت ایشان مشرف گردم. (انیس الطالبین نسخۀ خطی مؤلف ص 82).
او بیان میکرد با ایشان فصیح
دائماً ز افعال و اقوال مسیح.
مولوی

لغت نامه دهخدا

غالباً

(نِ کَ / کِ دَ)

اکثر اوقات. بیشتر. در غالب. رجوع به غالب شود:
من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالباً این قدرم عقل و کفایت باشد.
حافظ.
، باحتمال اغلب. ظاهراً:
محتسب گوید که بشکن ساغر و پیمانه را
غالباً دیوانه میداند من فرزانه را.
سلمان

لغت نامه دهخدا

خائعان

(ءِ)

دو شعبه است (از رودی) یکی از آن میریزد در غیقه دیگر در یلیل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خامساً

(نِ رَ تَ)

در حالت پنجم بودن. و معمولاً در آغاز قسیمهای یک مقسم بکار رود

لغت نامه دهخدا

خانباز

دهی است از دهستان مشکین باختری بخش مرکزی شهرستان مشکین شهر، ناحیه ای است در 18 هزارگزی باختر مشکین شهر و 8 هزارگزی شوسۀمشکین شهر اهر، این دهکده در جلگه قرار دارد و آب و هوایش معتدل و دارای 93 تن سکنه است که شیعی مذهب و ترک زبانند، آب آنجا از اهرچای و محصولات آن غلات و حبوبات و پنبه و برنج میباشد، شغل اهالی زراعت و گله داری و راه مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

خانبان

نام محلی کنار راه تبریز و مراغه میان تازه کند و خضرلو در 97000 گزی تبریز

لغت نامه دهخدا

خاکباز

نوعی از بازی است، (ناظم الاطباء)،
کنایه از طفل است چون با خاک بازی می کند

لغت نامه دهخدا

خاضعاً

(ضِ عَنْ)

در حال خضوع. در حال خشوع. در حال فروتنی. خاضعانه

لغت نامه دهخدا

خاربار

نام ناحیه ای بوده است که در حدود بست و هراه واقع بوده و مصحح تاریخ سیستان نتوانسته است نام حقیقی و جای واقعی آن را تشخیص دهد، رجوع بحاشیۀ ص 292 تاریخ سیستان شود ’: از سوی خاربار احمد بن اسماعیل بود که از هری رفته بود که به سیستان آید’، (تاریخ سیستان ص 292)

لغت نامه دهخدا

خاربار

رسم الخطی از خواربار و صحیح همین صورت اخیر است، رجوع بخواربار شود، بیت ذیل ازعنصری در بعضی نسخ بدین صورت آمده است:
جهانیان همه انبار خار بار کنند
ستوده خوی تو از آفرین نهد انبار،
عنصری

لغت نامه دهخدا

خاربان

از نواحی بلخ است، (معجم البلدان ج 3 ص 386)

لغت نامه دهخدا

خازباء

(زِ)

خازباز. رجوع بخازباز شود

لغت نامه دهخدا

خازباز

(زَ زَ / زَ زُ / زُ زِ / زِ زُ / زُ زِنْ / زِ نِ)

مگسی است که در مرغزارها باشد. خزباز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (المنجد) (تاج العروس) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) :
من الناس من تجوز علیه
شعراء کانها الخازباز.
از متنبی (از اقرب الموارد).
، صدای مگس. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (المنجد) (تاج العروس) (ناظم الاطباء). وز وز مگس، گربه. (ناظم الاطباء) ، نام دو گیاه است یکی کحلاء و دیگری درماء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، علتی است که در گردن شتر و مردم عارض شود. (ناظم الاطباء)

مگسی است که در مرغزارها باشد. خِزِباز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (المنجد) (تاج العروس) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) :
من الناس من تجوز علیه
شعراء کانها الخازباز.
از متنبی (از اقرب الموارد).
، صدای مگس. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (المنجد) (تاج العروس) (ناظم الاطباء). وِز وِز مگس، گربه. (ناظم الاطباء) ، نام دو گیاه است یکی کحلاء و دیگری درماء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، علتی است که در گردن شتر و مردم عارض شود. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خائب

(ءِ)

آنکه به مطلوب خود دست نیابد. (منتهی الارب). مأیوس و بی بهره. (غیاث اللغات). نومید. ناامید. نمید، خائب و خاسر از اتباع است

لغت نامه دهخدا