- حکد (تَ صَنْ نی)
حکد به اصل خود، رجوع کردن به اصل خویش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
معنی حکد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
حسد بردن، کنایه از مایۀ حسادت، حسد بردن مثلاً به مال و مقام کسی حسودی کردن و زوال آن را خواستن، حسادت
تند، برنده، تیز، قاطع، نافذ، تند و تیز از لحاظ طعم
زبان گز، مقابل مزمن
در پزشکی ویژگی بیماری ای که شروع ناگهانی، علائم شدید و دورۀ کوتاه دارد
زبان گز، مقابل مزمن
در پزشکی ویژگی بیماری ای که شروع ناگهانی، علائم شدید و دورۀ کوتاه دارد
(مَ کِ)
لغت نامه دهخدا
محتد. اصل مرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اصل. (مهذب الاسماء) ، پناه جای. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ملجاء
لجاج کردن، استبداد کردن محتکر، احتکار کننده، مستبد محتکر، احتکار کننده، مستبد
لگام در دهن اسب کردن حکومت، امر کردن و فرمان دادن، حکم کردن حکومت، امر کردن و فرمان دادن، حکم کردن
بدخواهی، بد خواستن، غیرت، برخواستن برای کسی، حسادت، حسودی، تنگ چشمی
