معنی حوازب - جستجوی لغت در جدول جو

حوازب

لغت نامه دهخدا

(حَ لِ)

جمع واژۀ حالب. (منتهی الارب). چشمه ها. (ناظم الاطباء).
- حوالب البئر، منبعهای چاه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).
- حوالب العین، منبعهای چشمه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). غده های منبع اشک. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

حواصب

(حَ صِ)

جمع واژۀ حاصب. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به حاصب شود

لغت نامه دهخدا

حواجب

(حَ جِ)

جمع واژۀ حاجب. (ناظم الاطباء). به معنی ابروان:
مرا گفت مهمان ناخوانده خواهی
قمر چهرگانی مقوس حواجب.
حسن متکلم.
- حواجب الشمس، کرانه های آفتاب. (آنندراج). رجوع به حاجب شود

لغت نامه دهخدا

حوأب

(حَ ءَ)

وادی فراخ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، دلو بزرگ، جای فراخ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سم مغاک که گودی آن شبیه پیاله باشد. (ناظم الاطباء) ، آبخور. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عوازب

(عَ زِ)

جمع واژۀ عازب. (اقرب الموارد). رجوع به عازب شود.
- عوازب الاطهار، زنان باشوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شوازب

(شَ زِ)

جمع واژۀ شازب. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به شازب شود

لغت نامه دهخدا

حواز

(حُوْ وا)

گوگالهای کلان. (از منتهی الارب). الجبعلان الکبار. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حواز

(حَوْ وا)

مبالغۀ حائز. (از اقرب الموارد). گردآرندۀ دلها و غالب شونده بر آن. اغواکننده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
- حوازالقلوب، گردانندۀ دلها و غالب شوندۀ بر آن که ارتکاب نامرضیات بسبب آن شود و روایت شده حواز جمع حازه است و هی الامور التی تحزفی القلوب و تحک و تؤثر و تتخالج فیها ان تکون معاصی لفقدالطمأنینه الیها. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حواز

(حَ وازز)

جمع واژۀ حازّه. (ناظم الاطباء). رجوع به حازه شود

لغت نامه دهخدا

حواب

(حَوْ وا)

جمع واژۀ حاب، تیری که گرد نشانه افتد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

حازب

(زِ)

نعت فاعلی از حزب. امری حازب. کاری سخت. کاری دشوار. ج، حزب و حوازب: نزلت کرائه الامور و حوازب الخطوب. (حدیث). (اقرب الموارد)