معنی حلائف - جستجوی لغت در جدول جو

جمع واژۀ خلیفه. (منتهی الارب). رجوع به خلیفه در این لغت نامه شود: وهو الذی جعلکم خلائف الارض. (قرآن 165/6). ثم جعلناکم خلائف فی الارض من بعدهم. (قرآن 14/10). هو الذی جعلکم خلائف فی الارض فمن کفر فعلیه کفره. (قرآن 39/35)

لغت نامه دهخدا

الائف

(اَ ءِ)

جمع واژۀ الیف. (منتهی الارب). رجوع به الیف شود

لغت نامه دهخدا

حلائب

(حَ ءِ)

جماعتهای مردم. (منتهی الارب).
- حلائب العرب، المسلمون الاولون. (الامتاع).
، اولاد عم، جمع واژۀ حلوبه. رجوع به حلوبه شود، جمع واژۀ حلبه. (منتهی الارب). رجوع به حلبه شود

لغت نامه دهخدا

حلائل

(حَ ءِ)

جمع واژۀ حلیل. (ترجمان علامه) ، جمع واژۀ حلیله. (دهار) : و حلائل ابنائکم. (قرآن 23/4)

لغت نامه دهخدا

حائف

(ءِ)

ستمگر. جائر، مائل از راستی. ج، حافه، حیّف. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا