معنی حقه در فرهنگ فارسی عمید

راست، درست مثلاً دعاوی حقه

معنی حقه در فرهنگ فارسی عمید

مَکر، حیلِه، فَریب، نارُو، دَغَلی، اِحتیال، غَدر، تُنبُل، خُدعِه، تَرب، اِشکیل، خاتولِه، رَوَغان، کَلَک، سَتاوِه، چارِه، تَرفَند، کَید، دِلام، قَلّاشی، گُربِه شانِی، شَید، شِکیل، دَستان، ریوْ، گول، تَزویر، نِیرَنگ، دُویل، قوطی، ظرف کوچک که در آن جواهر یا چیز دیگر می گذارند، ظرف سفالی کوچکی که در سر وافور یا قلیان شیره می گذارند و تریاک یا شیره را به آن می چسبانند و دود می کنند، حقۀ کاووس: در موسیقی از الحان سی گانۀ باربد، چو قند از حقۀ کاووس دادی / شکر کالای او را بوس دادی (نظامی۱۴ - ۱۸۰)

معنی حقه در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان ییلاق بخش حومه شهرستان سنندج. واقع در 51هزارگزی شمال خاوری سنندج و 5هزارگزی سراب سوره. ناحیه ای است کوهستانی و سردسیری که دارای 100 تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

معنی حقه در لغت نامه دهخدا

تحریفی از اوقیه و وقیه، دراهواز مساوی است با 280 مثقال، و چهل حقه یک هندروت است، امروز در عراق حقه، معادل است با28282 لیور انگلیسی. (یادداشت مرحوم دهخدا)، حقه، یا حقۀ وافور، ظرفی خرد به اندازۀ سیبی کوچک و کمی مائل به درازی از سفال یا کاشی و یا چینی و بر آن لوله ای از چوب پیوسته و بر جانبی از آن سوراخی خرد که بست تریاک را نزدیک آن چسبانند و با انبری آتش بدان نزدیک کرده و از لوله که سر آن در دهان دارند، دود آن بکام درکشند. ظرفی چون دواتی سفالین یا از چینی که تریاکیان بر آن نی تعبیه کنند و سوراخی دارد که نزدیک آن بست تریاک را چسبانند و سر آن نی بر دهان دارند و از سوراخ آن ظرف بر آتش داشته بر زبر بست تریاک دمند و سپس دم فروکشند تا دود تریاک درحلق و دماغ درآید، ظرف که مشعبد در زیر آن چیزی نهان کند و سپس آن چیز ناپیدا شود یا بچیزدیگر بدل گردد. (یادداشت مرحوم دهخدا) :، قضا به بلعجبی تاکیت نماید لعب، بهفت مهرۀ زرین و حقۀ مینا.، خاقانی.،، قسمی قلیان نی پیچ:، کشیدی حقه و در آتش غم سوختی ما را، مباد از آتش دودش خط آرد روی چون ماهت.، ؟،، ظرفی غالباً خرد و مدور با دری جدا که بر آن استوار کنند و بیشتر از چوب یا عاج که در آن الماس و لعل و مروارید یا داروها و معاجین غالیه و یا عطرهای کمیاب نهند. ج، حُق. (مهذب الاسماء). حقوق. حَقَق. (از مهذب الاسماء). احقاق. حقاق. درج. علبه. قوطی. قطی. پیرایه دان. تأمور. تأموره:، آن حقۀ جواهر یاقوت رنگ نار، چون مجمری و لعل شده حشو مجمرش.، دقایقی مروزی.، به خایه نمک درپراکند زود، به حقه درآکند بر سان دود، هم اندر زمان حقه را مهر کرد، بیامد خروشان و رخساره زرد، چو آمد بنزدیک تخت بلند، همان حقه بنهاد با مهر و بند...، نبشته بر آن حقه تاریخ آن، پدیدار کرده پی و بیخ آن.، فردوسی.، یکی حقه بد نزد گنجورشاه، سزد گر که خواهد کنون پیشگاه.، فردوسی.، بیاورد پس حقه گنجور اوی، سپرد آنکه بستد بدستور اوی.، فردوسی.، بیاوردمش افسر زرنگار، یکی حقۀ پرگوهر شاهوار.، فردوسی.، وآن نار بکردار یکی حقۀ ساده، بیجاده همه رنگ بدان حقه بداده، لختی گهر سرخ در آن حقه نهاده...، منوچهری.، همی سازند تاج فرق نرگس، بزرین حقه و لؤلوی مکنون.، ناصرخسرو.،، در تداول عوام فارسی زبانان، گربز. محیل. مکار. به معنی حقه باز. رجوع به حقه باز و حقه بازی و حقه خوردن و حقه زدن شود، حقۀ ناف، گو ناف، بلا و سختی، زن. (منتهی الارب)، حقۀ بی مغز، صاحب برهان گوید: کنایه از مرده دل بودن و اهل نبودن و نااهل و خلل بهم رساننده باشد. (؟) (برهان)

معنی حقه در فرهنگ لغت هوشیار

مذاهب حقه، ثابت، راست

معنی حقه در فرهنگ فارسی معین

ظرف کوچکی برای نگهداری جواهر یا اشیاء دیگر، کوزه مانندی کوچک از جنس سفال یا چینی که روی آن سوراخ ریزی دارد، آن را به سر وافور نصب می کنند برای کشیدن تریاک، حیله گر، زرنگ

معنی حقه در فرهنگ واژه فارسی سره

نیرنگ، ترفند، فریب

معنی حقه در فرهنگ جامع تعبیر خواب

اگر بیند حقه داشت منقش کرده و پاکیزه، دلیل که زنی توانگر به زنی گیرد و از او منفعت یابد. اگر به خلاف این بیند، دلیل که زنی زشت روی و درویش بخواهد یا کنیزک خرد بدین صفت. جابر مغربی، : حقه درخواب زن است یا کنیزکی خرد. اگر بیند حقه او بشکست یا ضایع شد، دلیل که او را ازن زن جدا به مرگ یا به زندگانی. محمد بن سیرین