معنی حفل در لغت نامه دهخدا

حفول. حفیل. احتفال. گردآمدن. (زوزنی). جمع شدن. گرد آمدن گروه: حفل قوم، مجتمع شدن آنان، جمع شدن شیر و آب. پر شدن شیر در پستان. گرد آمدن آب و پر شدن. گرد آمدن شیر و امثال آن. گرد آمدن و پر شدن آب و شیر پستان. (تاج المصادر بیهقی)، پاک داشتن. (تاج المصادر بیهقی) (از منتهی الارب). پاک دادن. (دهار). پاک شدن. (زوزنی)، زدودن. (تاج المصادر بیهقی). جلا دادن. روشن کردن، آراستن. (منتهی الارب)، نیک باریدن باران. (تاج المصادر بیهقی).، - حفل دمع، بسیار شدن اشک.، - حفل سماء، نیک باریدن باران. (منتهی الارب)

معنی حفل در لغت نامه دهخدا

انجمن. (مهذب الاسماء). گروه. جمع و گروه مردم. (منتهی الارب).، - جمعی حفل، مردمی بسیار.، - حفلی از ناس، جمعی از مردم

معنی حفل در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ حافل. (منتهی الارب). رجوع به حافل شود

معنی حفل در فرهنگ فارسی معین

انبوه شدن، گرد آمدن، جمعیت، گروه

معنی حفل - جستجوی لغت در جدول جو

حفل

لغت نامه دهخدا

حفل

لغت نامه دهخدا

حفل

لغت نامه دهخدا

حفل

فرهنگ لغت هوشیار

حفل

فرهنگ فارسی معین

تحفل

بسیار شدن اهل مجلس، پر شدن مجلس از مردم

فرهنگ فارسی عمید

جحفل

سپاه و لشکر بسیار

فرهنگ فارسی عمید

تحفل

(اُ)

زدوده شدن. (تاج المصادر بیهقی) ، زینت گرفتن و آراسته شدن. (منتهی الارب). آراسته شدن. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تحفل آب و لبن، گرد آمدن آن. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). تحفل آب، تجمع آن. (قطر المحیط). تحفل شیر، جمع شدن آن. (اقرب الموارد) ، تحفل مجلس، پر گردیدن آن از مردم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

حفلق

(حَ فَلْ لَ / حَ لَ)

ضعیف احمق. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حفلات

(حَ)

جمع واژۀ حفله. رجوع به حفله شود

لغت نامه دهخدا

حفلکی

(حَ فَ کا)

ضعیف. حفنکی. (منتهی الارب)