- حذ (حُذذ)
جمع واژۀ احذّ، جمع واژۀ حذّاء
معنی حذ - جستجوی لغت در جدول جو
- حذ (تَ)
بریدن از بیخ. (منتهی الارب). بریدن. (تاج المصادر بیهقی) ، به سرعت رفتن، (اصطلاح عروض) تهانوی گوید: نزد عروضیان سقوط وتد مجموع از آخر جزء است و جزئی را که حذ در آن وقوع یافته احذّ نامند. چنین است در ’عنوان الشرف’ و ’جامعالصنائع’. پس چون گرفته شود از متفاعلن بحذف علن از او و ابدال ’متفا’ بواسطۀ مهمل بودنش به ’فعلن’، این عمل را حذ گویند و چنین است حال در ’علن’ مأخوذ از مستفعلن. و در بعضی از رسائل عروض عرب حذذ بفک ادغام دیده شده است. و مؤید آن است آنچه در منتخب صراح ذکر کرده که فک ادغام در کلمه حذ، از تصرفات اهل عروض باشد. و آن اسقاط وتد مجموع از متفاعلن است. و قصیده را حذّاء نامند. و این از بحر کامل است. (کشاف اصطلاحات الفنون). و رجوع به حذذ شود
- حذ
بریدن، به سرعت رفتن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
روبرو شدن برابر شدن رویاروی بودن، برابر روبرو: (بحذاء منزل وی نزول کرد)، کفش، نعل، سم ستوران، جمع احذیه
برابر، مقابل روبرو، تیز رو، گذران، بران روبرو شدن، برابر شدن، رویاروی بودن، برابر روبرو، (بحذاء منزل وی نزول کرد)، کفش، نعل، سم ستوران، جمع احذیه
