معنی حجازیه - جستجوی لغت در جدول جو

قریه ای از کوفه. و بروزگار زیاد بن ابیه، زیاد بن خراس العجلی یکی از خوارج با جمعی از آن طائفه با اهل کوفه جنگ کردند و هزیمت بر کوفیان افتاد و جماعتی از مردم کوفه کشته شدند. (معجم البلدان). حبانیه اکنون اردوگاه لشکریان انگلیس در عراق عرب است. و نزدیک آن محل اصطخر حبانیه را برای اندوختن آب فرات ساخته اند، که هنگام طغیان در آن جمع کنند و هنگام تابستان به نهر برمی گردانند. و آن بزرگترین انبار آب در خاور نزدیک است

لغت نامه دهخدا

حبابیه

(حُ بی یَ)

نام دو قریه است به مصر که یکی از آن دو را منستریون نیز نامند، و آن از کورۀ شرقیه است. و دیگری را منزل نعمه نیز خوانند و آن نیز شرقیه است. (معجم البلدان ج 3 ص 206)

لغت نامه دهخدا

حسابیه

(حِ بی یَ)

منسوب است به حساب و بعضی گفته اند تخلص شاعریست. (غیاث) (آنندراج) : و اگر نقصانی و کسری در مالیات دیوان به جهتی از جهات حسابیه بهم رسد... (تذکرهالملوک ص 6). وزیر اصفهان از قرار اسناد حسابیه که برقم وزیر دیوان اعلی... (تذکرهالملوک ص 15)

لغت نامه دهخدا

حزابیه

(حَ یَ)

کوتاه درشت اندام. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حجاجین

(حَجْ جا)

جمع واژۀ حجاج

لغت نامه دهخدا

حجابگه

(حِ گَهْ)

محلی که در حجاب باشد. جای پوشیده:
خواجه را در حجابگه دیدند
حاجبانه ز کار پرسیدند.
نظامی (هفت پیکر)

لغت نامه دهخدا

حدادیه

(حَدْ دا دی یَ)

نام قریه ای است به واسط در بطیحه. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

حازمیه

(زِ می یَ)

گروهی از خوارج و از یاران حازم بن عاصم اند که با فرقۀ شعیبیه موافقت دارند و آورده اند که این گروه درباره امیرالمؤمنین علیه الصلوه والسلام متوقف میباشند و برأت از او را چون برأت از دیگران، تصریح نمیکنند. (کشاف اصطلاحات الفنون از شرح مواقف). و رجوع بمفاتیح العلوم چ 1 مصر سنۀ 1349، ص 19 شود

لغت نامه دهخدا

حکامیه

(حَکْ کامی یَ)

نام نخلستانی به یمامه بنوحکام را. و بنوحکام بطنی است از بنی عبید بن ثعلبه

لغت نامه دهخدا

حرامیه

(حَ می یَ)

آبی ازآن بنی زنباع از بنی عمرو بن کلاب است که تا نزدیک نسیر میرسد. (معجم البلدان)
محله ای به کوفه که بنوحرام کرده اند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حجازیک

(حَ زَ کَ)

ای احجز بین القوم حجزاً بعد حجز. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حجازی

(حِ)

اسماعیل بن عبدالحق حجازی. یکی از ادباء و شعرای معروف قرن 11هجری است و در سال 1001 هجری قمری درگذشته. (قاموس الاعلام ترکی)
عبدالحق بن محمد الحجازی. یکی از شعرا و ادبای قرن 11 هجری است که در سنۀ 1020 هجری قمری درگذشته است. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

حجازی

(حِ)

منسوب به حجاز. مؤنث: حجازیه.
- آهنگ حجازی. رجوع به مادۀ قبل شود:
نمیداند که آهنگ حجازی
فروماند ز بانگ طبل غازی.
سعدی.
- رطل حجازی، در مقابل رطل مصری. رجوع به احکام الحسبه ص 80 شود.
- قفیز حجازی، کیلی مخصوص است. رجوع به النقود العربیه ص 40 شود

لغت نامه دهخدا

حجاجیه

(حَجْ جا جی یَ)

یکی از نقاط شهر واسط نزدیک ماوردان. رجوع به تاریخ ابن اثیر ج 7 ص 135شود. و از صفحۀ 125همان مجلد چنین برآید که میان اهواز و بصره بوده است

لغت نامه دهخدا

حجاریه

(حِ ری یَ)

ام العلاء بنت یوسف اندلسیه است

لغت نامه دهخدا

حجاریه

(حِ ری یَ)

تأنیث حجاری. زن منسوب بوادی الحجارۀ اندلس