- حبسیه
شعری که شاعر در مدت زندانی بودن در شکایت از حال و بیان رنج های خود می سراید
معنی حبسیه - جستجوی لغت در جدول جو
- حبسیه (حَ سی یَ)
مفرد حبسیات. رجوع به حبسیات شود
- حبسیه
قصیده ای که شاعر در زندان و مربوط بحبس خود ساخته باشد،جمع حبسیات
- حبسیه ((حَ یِّ))
شعری که شاعر در مدت زندانی بودن در وصف حال خود گفته باشد، جمع حبسیات
- حبسیه
بندمویه، شعر زندان
متضاد: غزل، ساقی نامه
متضاد: غزل، ساقی نامه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ بَ شی یَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیت حبشی. زنی حبشی. دده، شتران سخت سیاه، گیاه بهمی بسیار و درهم پیچیده. (منتهی الارب)
(حُ سَ)
لغت نامه دهخدا
بستگی زبان. (مهذب الاسماء). بستگی سخن وقت گفتن: طول الصمت حبسهٌ، ای یحبس اللسان عن النطق، گرفتگی بول. (منتهی الارب). شاشبند
(حُبْ بی یَ)
لغت نامه دهخدا
صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: گروهی از متصوفۀ مبطله باشند. و قول و معتقد ایشان آن است که بنده چون به درجۀ محبت رسد تکلیفات شرعیه از او ساقط شود و محرمات بر او مباح می گردد و ترک صلات و صیام و حج و زکات و سایر شعائر اسلام و ارتکاب آثام بر او مباح گردد. پناه می بریم به خداوند از این اعتقاد، چه آن بدون شک و ریب کفر صریح است، چنانکه در توضیح المذاهب گفته است. و در بعض کتب آمده است: فرقه ای از مشبهه که گویند: خدای تعالی را نپرستند نه از خوف و نه از طمع بلکه از حب و دوستی
موسیچه ماده موسیچه و قمری چو مقر یانند از سر و بنان هر یکی نپی خوان (خسروی)
زندانی، محبوس
متضاد: آزاد
متضاد: آزاد