- حباء (حُ)
حبیّه. حباء. نوعی از نشستن باشد. (منتهی الارب)
معنی حباء - جستجوی لغت در جدول جو
- حباء (کَ فَ ءَ)
حبوه
- حباء (حَ بَءْ)
همنشین پادشاه، و خاصۀوی و وزیر. ج، احباء. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ حِبْ با)
لغت نامه دهخدا
احبّا. جمع واژۀ حبیب. (دهّار). دوستان:
درد احبا نمی برم به اطبا.
سعدی، علمای یهود، مدادها، نشانها، صورتها.
- سورۀ احبار، سورۀ مائده. (غریبین ابوعبید هروی).
- کعب الاحبار، و آن غلط است و صحیح آن کعب الحبر باشد واو یکی از علمای تابعین است که از یهود بود و مسلمانی گرفت. (منتهی الارب)
درد احبا نمی برم به اطبا.
سعدی، علمای یهود، مدادها، نشانها، صورتها.
- سورۀ احبار، سورۀ مائده. (غریبین ابوعبید هروی).
- کعب الاحبار، و آن غلط است و صحیح آن کعب الحبر باشد واو یکی از علمای تابعین است که از یهود بود و مسلمانی گرفت. (منتهی الارب)
شرمساری خجلت. توضیح انحصار نفس است در وقت استشمار از ارتکاب قبیح به جهت احتراز استحقاق ندمت
پری، جمع حبل، رگ های نره، ستاک ها ساغ ها ریسمانگر ریسمانتاب ریسمانها رشته ها ریسمان تاب، ریسمان فروش
نام کوهی است در شمال مکه در یک فرسنگی آن مشرف به منی و حضرت رسول (ص) پیش از بعثت بسیار به آن کوه عبادت میکردند و نخستین وحی در آنجا به آن حضرت نازل شد
برابر، مقابل روبرو، تیز رو، گذران، بران روبرو شدن، برابر شدن، رویاروی بودن، برابر روبرو، (بحذاء منزل وی نزول کرد)، کفش، نعل، سم ستوران، جمع احذیه
راندن سوق، زجر کردن، و راندن شترانرا بسرود و آواز، سرود ساربان برای راندن اشتران زجر کردن، و راندن شتران را بسرود و آواز، سرود و آواز ساربانان برای راندن شتران
خور گرد آفتاب پرست از جانوران بژمره چلپاسه (گویش گیلکی) پنیرک آفتاب پرست
دوستی، عشق، محبوب بر آمدگی هائی که هنگام باران آمدن در سطح آب پیدا میشود بر آمدگی هائی که هنگام باران آمدن در سطح آب پیدا میشود
پدران، اجداد، جمع اب، جمع اب، پدران نیاکان جمع اب. پدران اجداد: آبا و اجداد ما برین عقیده بودند، کشیشان (مسیحی) آبا کلیسا آبا کنیسه. یا آبا سبعه هفت پدران آبا سبعه. یا آبا علوی. پدران آسمانی
