- ثن (ثَ)
مزید مؤخریست در بعض امکنه و بیشتر در ماورأالنهر مثل: کناثن، و اما مزید مؤخر دیگری که نیز درآخر ثن دارد از این قبیل نیست مانند: کوخمیثن، اسمیثن، انشمیثن، فرزامیثن، رامیثن، زامیثن، خشمیثن، اردخشمیثن، ارتخشمیثن، خمیثن و زندرامیثن، چه مزید مؤخر آنها (میثن) صورتی از (میهن) بمعنی جای باش است
