معنی ثنویت
- ثنویت
- اعتقاد به دو اصل و مبدا خیر و شر، اعتقاد به دو خدا یا دو صانع برای عالم، دوگانه پرستی، دوآلیسم، عقیده ای فلسفی که عالم را مرکب از دو اصل می داند
واژههای مرتبط با ثنویت
ثنویت
- ثنویت
- دو بنی دویی دوگانگی، دوگانه پرستی
ثنویت
- ثنویت
- دوگانگی، دوگانه پرستی
ثنویه
- ثنویه
- گروهی که قائل به دو مبدا هستند
ثنویه
- ثنویه
- گروهی که قائل به دو مبدا خیر و شر هستند، معتقدان به ثنویت. بعضی از نویسندگان اسلامی مانویه و مزدکیه را از این گروه دانسته و آن ها را اصحاب اثنین هم خوانده اند
ثنویه
- ثنویه
- گروهی که به دو مبدأ خیر و شر اعتقاد دارند، دوالیسم
ثنوی
- ثنوی
- منسوب به اثنان، منسوب به ثنویه معتقد به ثنویه دوگانه پرست قابل بدواصل
ثنوی
- ثنوی
- معتقد به دو اصل و مبدا خیر و شر، معتقد به دو خدا یا دو صانع برای عالم، دوگانه پرست، دوآلیست
ثنوی
- ثنوی
- منسوب به ثنویه. نک ثنویه
ثنوی
- ثنوی
- سروپای شتر قمار، اسم است استثنا را، و هر چه که آن را استثنا کنند. ثُنیا