- ثقیب (ثَ)
بسیار سرخ، ناقۀ بسیارشیر
معنی ثقیب - جستجوی لغت در جدول جو
- ثقیب (ثُ قَ)
راهی است به برسوی ثعلبیه بطرف شام. (از مراصد الاطلاع 104)
- ثقیب
سرخ سیر از رنگ ها
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنکه می خواهد از کسی پیشی گیرد، آنکه با کسی رقابت می کند، جمع رقیبان، هر یک از دو نفری که به یک نفر عشق می روزند، نگهبان، پاسبان، محافظ
آنکه پس از دیگری می آید، ازپی آینده، چیزی که پس از چیز دیگر باشد، دنبال، دنباله
گران، سنگین، کنایه از ویژگی کلمه ای که تلفظ آن دشوار باشد، کنایه از ویژگی کسی که صحبت او را ناخوش دارند
(اِ)
لغت نامه دهخدا
سوراخ کردن. (تاج المصادر بیهقی) (قطر المحیط) (زوزنی) (دهار) (صراح اللغه) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، آتش افروختن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (آنندراج). برافروختن آتش. (منتهی الارب) (از قطر المحیط) (ناظم الاطباء) ، آمیختن سپیدی با محاسن. (تاج المصادر بیهقی). پیر شدن. (قطر المحیط). ظاهر شدن پیری در کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، تثقیب عود عرفج، باران خوردن و نرم شدن: ثقب عودالعرفج اذا مطر ولان عوده فاذا اسود شیئاً قیل قد قمل فاذا راد قلیلاً قیل قد ادبی و هو حینئذ یصلح ان یوکل فاذا نمت خوصته قیل قد اخوص. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
