- تیزلبه
تيزلابه
معنی تیزلبه - جستجوی لغت در جدول جو
- تیزلبه
Razoredged
- تیزلبه
tranchant
- تیزلبه
धारदार
- تیزلبه
scharfkantig
- تیزلبه
різкий
- تیزلبه
ostrze
- تیزلبه
锋利的
- تیزلبه
afiado
- تیزلبه
affilato
- تیزلبه
de filo de navaja
- تیزلبه
scherp
- تیزلبه
חפץ חד
- تیزلبه
คม
- تیزلبه
tajam
- تیزلبه
تیزلبہ
- تیزلبه
তীক্ষ্ণ
- تیزلبه
mkali
- تیزلبه
остриё
- تیزلبه
날카로운
- تیزلبه
鋭い
- تیزلبه
keskin kenarlı
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَءْ لَ بَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث تألب. رجوع به تألب شود، یکی تألب، بمعنی درختی کوهی که از آن کمان سازند:
و نحت له عن ارز تألبه
فلق ٌ فراع معابل طحل.
امروءالقیس (از تاج العروس ج 1 ص 155).
رجوع به تألب شود
و نحت له عن ارز تألبه
فلق ٌ فراع معابل طحل.
امروءالقیس (از تاج العروس ج 1 ص 155).
رجوع به تألب شود
(زَ بَ)
لغت نامه دهخدا
تیزآب. تیزآبه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
به پیش شیری، صد خر همی ندارد پای
دومن سرب بخورد ده ستیر تیزبهی.
ناصرخسرو (از یادداشت ایضاً)
به پیش شیری، صد خر همی ندارد پای
دومن سرب بخورد ده ستیر تیزبهی.
ناصرخسرو (از یادداشت ایضاً)
(بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
تیزاب. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، آب زبان گز: تیزابۀ اسفناج را پس از پختن باید گرفت. (یادداشت ایضاً)
آب لزج که از دهان و بینی انسان و جانوران برآید، آب لزج که از میوه (مثلا هندوانه ای که زمستانی برآن گذشته) برآید
((بَ یا بِ))
فرهنگ فارسی معین
آب لزج که از دهان و بینی انسان و جانوران برآید، آب لزج که از میوه (مثلاً هندوانه ای که زمستانی بر آن گذشته) برآید
اسیدی
تیزلبه، تیز زبان