معنی تپ در فرهنگ فارسی عمید

تپیدن، لرزیدن، زدن نبض و قلب، تَب، حالت زیاد شدن حرارت بدن که گاهی با برخی تغییرات موضعی و امراض دیگر همراه است، حمی

معنی تپ در لغت نامه دهخدا

امر) فعل امر از مصدر تپیدن. (فرهنگ نظام) :، فراغت بین که در بنیاد کار است، متپ کین کارساز استادکار است.، عطار (از فرهنگ جهانگیری).،،، {{اِسمِ مَصدَر}} اسم مصدر تپیدن. (فرهنگ نظام). تپاک. تپیدن. (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). اضطراب و بی آرامی. (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). اضطراب و بیقراری و بی آرامی. (برهان). اضطراب و بیقراری. (انجمن آرا) (آنندراج) (از فرهنگ نظام). اضطراب و التهاب و بی قراری و بی آرامی. (ناظم الاطباء). تپیدن مصدر آن است چنانکه تپش و بر این قیاس طپیدن و طپش معرب آن است. (انجمن آرا) (آنندراج)، غلبۀ تب و گرمی قلب. (انجمن آرا) (آنندراج). گرمی. (فرهنگ نظام). گرمی و حرارت. (ناظم الاطباء). در اوستا تپ و مشتقات آن تفته (تبدار) و تفنو (تب) بسیار است. در فارسی ناخوشی تب و جزء دوم واژۀ ’آفتاب’ و (جزء اول) تابه و تابش و تافته و تفسیدن و تفتیدن و جز اینها از همین بنیاد است. (فرهنگ ایران باستان ص 90)

معنی تپ در فرهنگ لغت هوشیار

اضطراب بی قراری بی آرامی

معنی تپ در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بی قراری، اضطراب، ناآرامی، بی آرامی، تالاپ

معنی تپ در فرهنگ گویش مازندرانی

قطره، چکه، ورم، آماس، مقدار شیری که با یک بار دوشیدن

معنی تپ - جستجوی لغت در جدول جو

تپ

فرهنگ فارسی عمید

تپ

لغت نامه دهخدا

تپ

لغت نامه دهخدا

تپ

فرهنگ لغت هوشیار

تپ

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تپ

فرهنگ گویش مازندرانی

تپاندن

فرو کردن چپاندن تپانیدن

معنی تپ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما