- تمامی
تمام، همه
معنی تمامی - جستجوی لغت در جدول جو
- تمامی (تِ)
لیل تمامی، بالتوصیف بمعنی لیل التمام است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تمام شود
- تمامی
همگی، همه، سرتاسر
- تمامی
تمام، همه، پایان
- تمامی ((تَ))
به سر آمدن، رسیدگی، رسایی
- تمامی
همگی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بِ تَ)
لغت نامه دهخدا
تماماً. بتمامت. کاملاً. بالتمام: بتمامی ز عدو پای بباید برکند. (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 390). نصراحمد... حال خویش بتمامی با ایشان براند. (تاریخ بیهقی). آنکس که آز بروی وی بتمامی چیره تواند شد... چشم خردش نابینا ماند. (تاریخ بیهقی). استوا، بتمامی جوانی رسیدن. (تاج المصادر بیهقی)
کور نمایی خود را به کوری زدن، خود کوری خود را کور کردن خود را بکوری زدن کوری نمودن
گرمابان گرمابه دار گرمابه دار گرمابه بان، حقوقی که گرمابه دار ده و قریه را دهند
تام، تمام، کلیت
