تلقن (تَ حَ حُ) دریافتن و واگرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بمشافهه گرفتن چیزی را از دهان. فارابی گوید: تلقن الکلام، اخذه و تمکن منه . (اقرب الموارد) ادامه... دریافتن و واگرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بمشافهه گرفتن چیزی را از دهان. فارابی گوید: تلقن الکلام، اخذه ُ و تمکن منه ُ. (اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا