معنی تلاعن در لغت نامه دهخدا

دشنام دادن یکدیگر را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تشاتم، تماجن. (از اقرب الموارد). رجوع به تماجن شود، بر یکدیگر لعنت خواندن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، بیباکی نمودن باهم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی تلاعن در فرهنگ فارسی معین

یکدیگر را لعن کردن

معنی تلاعن - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی تلاعن در فرهنگ فارسی معین

یکدیگر را لعن کردن

تلاعن

لغت نامه دهخدا

تلاعن

فرهنگ لغت هوشیار

تلاعن

فرهنگ فارسی معین

تلاعب

بازی کردن، چیزی در دست گرفتن و خود را بیهوده با آن سر گرم ساختن، به تفنن کاری کردن، قمار کردن، کاری به قصد تفریح یا ورزش انجام دادن

فرهنگ فارسی عمید

تلان

چاق، بسیار فربه، تنومند

فرهنگ فارسی عمید

تلاعب

(تَ جَ هَُ)

بازی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تطاعن

با یکدیگر نیزه زدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تلازن

(تَ یَ)

انبوهی کردن مردم و فراهم آمدن بر آب و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تلاعه

(تَ عَ)

آبی است مر کنانه را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جایی است در حجاز متعلق به بنی کنانه. (مراصدالاطلاع)

لغت نامه دهخدا

تلاعه

(تَ عَ)

درازی گردن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تلاکن

(تَ)

لکنت نمودن با خود تا مردم خندد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تلان

(نَ زَ دَ)

اکنون. اصل آن، الان است و ’ت’ را بر آن افزودند چنانکه در تحین. (منتهی الارب). الان و اکنون. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). وصلینا کمازعمت تلانا، ای الان. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملاعن

(مَ عِ)

جمع واژۀ ملعنه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ملعنه شود

لغت نامه دهخدا

تلان

(تَ)

تالان و تاراج و غارت و یغما. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تلاع

(تِ)

آب راهها از بالا سوی نشیب: و لایکون التلاع فی الصحاری، جمع واژۀ تلعه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به تلعه شود

لغت نامه دهخدا

تلاع

(تَلْ لا)

ابری از غبار. ج، تلالیع. (دزی ج 1 ص 151)

لغت نامه دهخدا

متلاعن

(مُ تَ عِ)

با همدیگر لعنت خواننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بر یکدیگر لعنت خوانندۀ شوی و زن. (ناظم الاطباء) ، همدیگر را دشنام دهنده و با یکدیگر بی باکی کننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تلاعن شود

لغت نامه دهخدا

لاعن

(عِ)

دورکننده، دشنام دهنده. دعای بد و نفرین کننده. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ملاعن

(مُ عِ)

لعنت کننده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، (اصطلاح فقه) زوجی که مقررات ملاعنه (لعان) را انجام می دهد. ملاعن باید بالغو عاقل و رشید باشد. و رجوع به ملاعنه و لعان شود

لغت نامه دهخدا