معنی تفال در فرهنگ فارسی عمید

فال زدن، فال نیک زدن و به شگون خوب گرفتن

معنی تفال در لغت نامه دهخدا

تُفل. (اقرب الموارد). خدو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بصاق. (اقرب الموارد)، کفک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی تفال در فرهنگ لغت هوشیار

فال زدن جتک مرواک آب دهن که از اثر مزه چیزی بهم رسد آب دهن تف خدو کفک. فال زدن، فال شناسی فال اندازی فال گویی، فال فال نیک شگون، جمع تغالات

معنی تفال در فرهنگ فارسی معین

آب دهن که از اثر مزه چیزی به هم رسد، تف

معنی تفال در فرهنگ واژه مترادف متضاد

فال، مروا، شگون، به فال نیک گرفتن، فال نیک زدن، متضاد: مرغوا، تطیر

معنی تفال - جستجوی لغت در جدول جو

تفال

فرهنگ فارسی عمید

تفال

لغت نامه دهخدا

تفال

فرهنگ لغت هوشیار

تفال

فرهنگ فارسی معین

تفال

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تفاله

باقی ماندۀ چیزی پس از فشردن و گرفتن آب آن مثلاً تفالۀ چغندر، تفالۀ سیب

فرهنگ فارسی عمید

تفالی

(تَءْرْ)

شپش جستن خواستن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اتفال

(سِ لَ)

بویناک کردن. ناخوش بوی کردن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

تفالج

(تَءْ)

خود را بمفلوجی زدن. مفلوجی به خود بستن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). بهانۀ فالج بودن نمودن و اظهار فالج بودن کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تفاله

(تُ لَ / لِ)

از تف، آب دهان و آله، ادات نسبت. لفاظه. ثفل. کنجارۀ هر چیزی. بقیۀ میوه و امثال آن که آب آن را به کوفتن یا فشردن یا مکیدن و خاییدن گرفته باشند.
جزء بیکاره و بیفایده از هر چیزی. (ناظم الاطباء).
- تفالۀ آهن، ریم آهن. (ناظم الاطباء).
- تفالۀ انگور، چوب و پوست و هستۀ انگور که پس از خوردن از دهان بیرون اندازند. (ناظم الاطباء). آنچه ماند بی آبی ازانگور پس از فشردن در چرخشت و معصره. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- تفالۀ به، آنچه ماند در دهان بی آبی، آنگاه که بهی را نیک بخایند و آب آن فروبرند.
- تفالۀ چغندر، ثفل چغندر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- تفالۀ کنجد، تخ کنجد روغن کشیده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تفاصل

فرق نمودن و جدا کردن

معنی تفال - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما