- تعاظم
بزرگی نمودن، تکبر کردن، بر دیگری بزرگی نمودن
معنی تعاظم - جستجوی لغت در جدول جو
- تعاظم (بَ)
بزرگی نمودن. (زوزنی). تکبر. (اقرب الموارد). بزرگ شدن بر کسی: تعاظمه، بزرگ شد بر وی، و یقال: امر لایتعاظمه شی ٔ، یعنی کاری است که چیزی نسبت به آن بزرگ نیست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
- تعاظم
تکبر نمودن، بزرگی نمودن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَظِ)
لغت نامه دهخدا
بزرگ شونده و بزرگ. (آنندراج) (از منتهی الارب). با حشمت و شوکت و برابر در بزرگواری. (ناظم الاطباء) ، متکبر و مغرور و خودبین. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعاظم شود
(اَ ظِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ اعظم. بزرگتران: من اعاظم این بلاد را می شناسم. (فرهنگ نظام) (از اقرب الموارد). بزرگتران. این جمع واژۀ اعظم است چنانکه افاضل جمع واژۀ افضل. (آنندراج) (غیاث اللغات). مردمان بزرگ و بزرگوار و کلان و مشهور ونامدار و مردمان بزرگتر. (ناظم الاطباء). بزرگان و کفات. اجله. وجوه. مهتران. اکابر. (یادداشت مؤلف).
- اعاظم سلاطین جهان، بزرگترین پادشاهان جهان. (ناظم الاطباء). و رجوع به اعظم شود
- اعاظم سلاطین جهان، بزرگترین پادشاهان جهان. (ناظم الاطباء). و رجوع به اعظم شود
(بَدد)
لغت نامه دهخدا
بهم دانستن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دانستن. یقال: تعالمه الجمیع، یعنی دانستند آن را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
در پی ماده بر زبر یکدیگر رفتن سگان و ملخ و جز آن به گشنی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)
(بِ)
لغت نامه دهخدا
بزرگی نمودن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بزرگی نمودن و بزرگ منشی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تکبر. (اقرب الموارد)
