معنی تصدیعه - جستجوی لغت در جدول جو

تصدیعه

لغت نامه دهخدا

تصدیع

باعث زحمت و دردسر شدن، مزاحم شدن، دردسر دادن

فرهنگ فارسی عمید

تصحیحه

(تَ حَ/ حِ)

نظر و ملاحظه و تفتیش. (ناظم الاطباء).
- داغ تصحیحه، جایی که اسبهای سپاهی را داغ کنند. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

قصدیره

(قَ رَ)

قطعه ای از قصدیر. (اقرب الموارد). رجوع به قصدیر شود

لغت نامه دهخدا

تندیسه

(تَ سَ / سِ)

بمعنی تندیس است که تمثال و صورت و مانند و غیره باشد. (برهان). پیکر و تصویر و تمثال. (ناظم الاطباء). صورت که پیکر نیز گویندش. (شرفنامۀ منیری). بمعنی تندس است. (فرهنگ جهانگیری) :
بیاراست آن را به مه پیکران
به اشکال تندیسۀ بیکران.
معروفی (از فرهنگ جهانگیری).
رجوع به تندیس شود

لغت نامه دهخدا

تصدیعده

(اَ ضَ)

رنج و محنت رساننده. دلازار و زحمت دهنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تصادیع

(تَ)

زحمات و دردسرها. (ناظم الاطباء). جمع واژۀ تصدیع

لغت نامه دهخدا

تادیزه

قریه ای است از قراء بخارا، و تادیزی منسوب بدانجاست. (معجم البلدان) (انساب سمعانی برگ 102 ’ب’)

لغت نامه دهخدا

تصدیه

از ’ص دی’، دست بر هم زدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). دست بر دست زدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، (از ’ص د د’) پیش آمدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تصادیع

زحمات و دردسرها

معنی تصدیعه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما