- تصدق
صدقه دادن، چیزی برای دفع بلا به مستحق دادن، بلاگردان
معنی تصدق - جستجوی لغت در جدول جو
- تصدق
صدقه دادن، صدقه کردن
- تصدق ((تَ صَ دُّ))
صدقه دادن، صدقه، بلاگردان
- تصدق
بلاگردان، صدقه، قربان، در راه خدا دادن، صدقه دادن
متضاد: صدقه گرفتن
متضاد: صدقه گرفتن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
به راستی و درستی امری گواهی دادن، باور کردن، گواهی نامه، جواز، در علم منطق حکم کردن بر تصوری که در ذهن است
(تَ صَدْ دُ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به تصدق.
- وجوه تصدقی، پولهای دفع بلا. پولهای صدقه: و روز مولود سلاطین وجوه تصدقی که قورچی باشیان.... بنظر آفتاب اثر می رسانیده اند... به مستحقین تقسیم می نمودند. (تذکرهالملوک ص 20). و رجوع به تصدق و ترکیبات آن شود
- وجوه تصدقی، پولهای دفع بلا. پولهای صدقه: و روز مولود سلاطین وجوه تصدقی که قورچی باشیان.... بنظر آفتاب اثر می رسانیده اند... به مستحقین تقسیم می نمودند. (تذکرهالملوک ص 20). و رجوع به تصدق و ترکیبات آن شود
(مُ تَ صَدْ دِ)
لغت نامه دهخدا
صدقه کننده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). صدقه کننده و صدقه دهنده. (ناظم الاطباء). مصّدّق مثله . قال اﷲ تعالی: ان المصدقین و المصدقات. اصله ’المتصدقین’ فقلبت التاء صاداً و ادغمت فی مثلها. (منتهی الارب)
((مُ صَ دِّ))
فرهنگ فارسی معین
کسی که شخصی یا شیئی را تصدیق کند، راستگو دارنده، مقابل مکذب، آن چه که موجب تصدیق گردد، مؤید، باور کننده، مقوم، ارزیاب، جمع مصدقین
