- تصاغر
خود را به خردی و کوچکی نمایاندن، خود را به حقارت، خواری و پستی زدن
معنی تصاغر - جستجوی لغت در جدول جو
- تصاغر(اَ هََ)
خرد نمودن بخویشتن. (منتهی الارب) (آنندراج). خویشتن را خوار نمودن. (ناظم الاطباء). تحاقر. (اقرب الموارد) ، حقیر آمدن بچشم کسی. (زوزنی). خوار شدن و حقیر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
- تصاغر
خویشتن را خوار نمودن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ غِ)
لغت نامه دهخدا
خردنماینده به خویشتن و خوار و حقیر. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خوار و حقیر و بی عزت. (ناظم الاطباء). و رجوع به تصاغر شود
(تُ خو خَ)
لغت نامه دهخدا
ناشناخته آوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تناکر. (اقرب الموارد). رجوع به تناکر شود
نام رودی است که از تبت رود و در ماوراءالنهر از شهر اوزکند گذرد. (از حدود العالم چ طهران ص 69)
(اَ غِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ اصغر. (منتهی الارب) (قطر المحیط). خردتران. (از آنندراج). خردان. (غیاث). کهتران. کوچکتران. مقابل اکابر. قال سیبویه: لایقال نسوه صغر و لا قوم اصاغر الا بالالف واللام، و کذا اصغرون ایضاً. (منتهی الارب)
