- تشک
زیرانداز آکنده از پشم یا پنبه که روی تخت خواب یا زمین می اندازند و بر آن می نشینند یا می خوابند، بستر، توشک، برخوابه
معنی تشک - جستجوی لغت در جدول جو
- تشک (تَ)
طسق معرب تشک فارسی است و معنی آن وظیفه ای است که بر اصناف زروع نهند بر هر جریبی و آن را به فارسی تشک گویند، یعنی اجرت. (مفاتیح خوارزمی). و رجوع به طسق شود
- تشک
زیر اندازی که از پشم یا پنبه آکنده است و آنرا روی زمین یا روی تختخواب اندازند و بر آن دراز کشند و بخوابند نهالی بستر
- تشک ((تُ شَ))
زیرانداز، بستر، رختخواب، توشک
- تشک
بستر، خوابگه، رختخواب، زیرانداز، نهالی
- تشک
جوانه، گره درختان، گاو نر جوان که هنوز برای کار شخم زدن آماده نشده باشد، آدم فرز، پرکار و سحرخیز
