- تسلق (اِ فِ)
به دیوار برشدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد). بالا رفتن بر دیوار صاف. (از متن اللغه) ، بی آرامی و اضطراب از درد یا اندوه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (ازمتن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) : تسلق علی فراشه تقلب ظهراً لبطن قلقاً و هما او وجعاً. (متن اللغه) ، به پشت خوابیدن. (از المنجد)
