- ترازیدن (گَ زَ رَ / رِ دَ)
ساختن و آراستن. (آنندراج). ساختن و زینت دادن و آرایش کردن. (ناظم الاطباء). نیکو کردن، و طراز نیز گویند. (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 148 ذیل تراز، فعل امر از ترازیدن). چنانکه میدانیم در رسم الخط متأخرین به طاء مهمله می نویسند. (آنندراج) :
مجلس نزهت بسیج و چهرۀ معشوق بین
خامۀ رامش تراز و فرش دولت گستران.
؟ (از لغت فرس اسدی ایضاً).
، زردوزی نمودن. (ناظم الاطباء). رجوع به طرازیدن شود
مجلس نزهت بسیج و چهرۀ معشوق بین
خامۀ رامش تراز و فرش دولت گستران.
؟ (از لغت فرس اسدی ایضاً).
، زردوزی نمودن. (ناظم الاطباء). رجوع به طرازیدن شود
