- تخربوب(تَ رَ)
ناقۀ نجیب. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی تخربوب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مسخرگی، برای مثال لیکن نه بازگردم از شرم دشمنان / کاندرخور تماخر و تتربو شدم (سوزنی - لغتنامه - تتربو)
درختی با شاخه های گره دار، برگ های مرکب، گل های زرد خوشه ای و میوۀ غلاف دار، دراز، شیرین و شبیه باقلا، خرّوب، سخینوس، کورگیاه
(تَ)
لغت نامه دهخدا
معرب تخت پوش است، دزی در ذیل قوامیس عرب، ذیل ’تختبوش’ آرد: فارسی است و در مصر بمعنی یکی از اطاقهای همسطح کوچه و خیابان است که مورد استفادۀ مردان است. (دزی ج 1 ص 132)
(تَ رَ)
لغت نامه دهخدا
تتربو. (فرهنگ جهانگیری) (برهان) (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء). ظرافت و لاغ و مسخرگی. (برهان). لاغ و تمسخر و مضحکۀ مجلس شدن. (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 292 الف) :
گشت آنکه شد همیشه پی هزل و تتربوه
از که سبکتر ارچه گران بود همچو کوه.
شهاب.
رجوع به تتربو و تتره شود
گشت آنکه شد همیشه پی هزل و تتربوه
از که سبکتر ارچه گران بود همچو کوه.
شهاب.
رجوع به تتربو و تتره شود
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
غلطیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). گرد گردیدن چیزی و غلطیدن آن. (ناظم الاطباء)
پارسی تازی گشته خرنوب درختی است از تیره پروانه واران شبیه بدرخت گردو و دارای گلهای زرد. میوه اش در غلافی دراز شبیه باقلا جای دارد. طعم آن شیرین است و از آن رب سازند، قسمی از آن بوته ایست مرتفع و خاردار دارای شاخه های متفرق و گلهای زرد رنگ خرنوب نبطی، خرنوب یا خرنوب شامی. واحد وزن معادل یک قیراط بود
