معنی تخامص - جستجوی لغت در جدول جو

تخامص(اِ)

لغت نامه دهخدا

تخاصم

با هم دشمنی کردن، با یکدیگر جنگ وستیز کردن

فرهنگ فارسی عمید

اخامص

اخمص ها، قسمتهایی از کف پا و بین پنجه و پاشنه ها که به زمین نمی رسد، جمع واژۀ اخمص

فرهنگ فارسی عمید

متخامص

(مُتَ مِ)

ادا کننده حق کسی را. (آنندراج). اداکننده وام. (ناظم الاطباء) ، متفرق و یکسو، گوشه نشین، برداشته شده، شبی که تاریکی آن در نزدیکی سحرتنک شده باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخامص شود

لغت نامه دهخدا

اخامص

(اَ مِ)

جمع واژۀ اخمص، بمعنی باریک میان و میان کف پای که بر زمین نیاید. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تخاوص

(اِکْ)

بمعنی مخاوصه. (منتهی الارب). به دنبال چشم نگریستن. (آنندراج). چشم خوابانیده تیز نگریستن بسوی چیزی، چنانکه هنگام راست کردن تیر و دیدن در جرم آفتاب. (از قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

تخالص

(اِکْ)

با یکدیگر دوستی ویژه داشتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). یکدلی و خلوص دو تن با یکدیگر. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

تخاصم

(اِ مِ)

خصومت کردن. (زوزنی). با یکدیگر خصومت کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). تجادل و تنازع. (قطر المحیط) (اقرب الموارد) : ان ّ ذلک لحق تخاصم اهل النار. (قرآن 64/38)

لغت نامه دهخدا

خامص

(مِ)

باریک شکم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (تاج العروس)

لغت نامه دهخدا