- تحظرب (اِ حَ)
پر گردیدن مشک، پر شدن مرد از دشمنی یا طعام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (از اقرب الموارد)
معنی تحظرب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
احتراب. (زوزنی). محاربه. با یکدیگر جنگ کردن. (منتهی الارب) (از غیاث اللغات) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، آتش جنگ را برافروختن. (اقرب الموارد). جنگ را برپای ساختن. (قطر المحیط)
(مُ حَ رَ)
لغت نامه دهخدا
سخت تافته. مرد استوارخلقت، مرد نیکخوی. (منتهی الارب) ، مرد تنگ حوصله. (ناظم الاطباء)
