معنی تحظرب تحظرب (اِ حَ) پر گردیدن مشک، پر شدن مرد از دشمنی یا طعام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
