معنی تاراجیدن در لغت نامه دهخدا

چپو کردن. تاراج کردن. چپاول کردن. رجوع به تاراج شود

معنی تاراجیدن در فرهنگ فارسی معین

غارت، چپاول، یغما کردن، تاراج

معنی تاراجیدن - جستجوی لغت در جدول جو

تاراجیدن(گِ گُ دَ)

لغت نامه دهخدا

تاراجیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تاراجیدن((دَ))

فرهنگ فارسی معین

تاسانیدن

بی تاب ساختن، خفه کردن

فرهنگ فارسی عمید

تازانیدن

(گِ کَ دَ)

دواندن. دوانیدن. تازاندن

لغت نامه دهخدا

تاراج زدن

(مُ)

چپاول و غارت کردن. کلمه تاراج در قدیم گاهی با زدن صرف میشده است: و مالهای ایشان جمله تاراج زد. (فارسنامۀ ابن بلخی). اگر مزدک خزانۀ تو تاراج زند منع نتوانی کردن چون متابع رای او شدی. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 87). رجوع به تاراج شود

لغت نامه دهخدا

تاسانیدن

(گِرْ یَ / یِ اُ دَ)

خبه ساختن. (آنندراج). خفه کردن. (آنندراج) (ناظم الاطباء). فشردن گلو:
گه بگوید دشمنی از دشمنی
آتشی در ما زند فردا دنی
گه بتاسانید او را ظالمی
بر بهانۀ مسجد او بد سالمی
تا بهانۀ قتل بر مسجد نهد
چونک بدنامست مسجد او جهد.
مولوی (مثنوی چ نیکلسون ج 3 ص 233).
چون به آق شهر رسید در خلوتی درآورده زه کمان در گردنش کردند، در آن حالت که وقتش تنگ شد، ومی تاسانیدند، فریاد میکرد و مولانا مولانا می گفت. (مناقب احمد افلاکی). رجوع به تاس و تاسا و تاسیدن و تاسه و ترکیبات تاس و تلواسه و تالواسه شود

لغت نامه دهخدا

تاوانیدن

(گِرْ یَ / یِ زَ دَ)

غلطانیدن. غلتانیدن. پیچانیدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خارانیدن

(گَ شُ دَ)

خاراندن. صاحب فرهنگ آنندراج آن را مصدر دو مفعولی گرفته و چنین معنی کرده است: خاریدن فرمودن کسی را. ناظم الاطباء نیز چنین معنی کرده است: خاریدن کنانیدن و فرمودن. این دومعنی بهیچوجه در زبان فارسی کنونی استعمال ندارد

لغت نامه دهخدا

تارانیده

(دَ / دِ)

نعت مفعولی از تارانیدن. پراکنده شده. ازهم پاشیده. فراری شده. رجوع به تاراندن و تارانده و تارانیدن شود

لغت نامه دهخدا

تاراج شدن

(مُ)

تاراج رفتن. به غارت رفتن. به چپو رفتن. به چپاول رفتن:
یک لحظه بود این یا شبی کز عمر ما تاراج شد
ما همچنان لب بر لبی برناگرفته کام را.
سعدی.
رجوع به تاراج رفتن و تاراج شود

لغت نامه دهخدا

تاراج ده

(اَ دَ)

تاراج دهنده. بغارت دهنده.
- در به تاراج ده:
وگرنه من در به تاراج ده
کمردزد را دانم از تاج ده.
نظامی.
رجوع به تاراج شود

لغت نامه دهخدا

بارانیدن

(مُ شاجْ جَ)

باراندن. امطار. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). فروریختن باران و چون باران. (منتهی الارب). ریختن و ریزانیدن باران. بارانیدن باران. (ترجمان القرآن). سبب باریدن شدن. (ناظم الاطباء) :
ز ابر تیره بارانی بهر جائی همی لؤلؤ
بباغ و راغ از آن لؤلؤ یمانی لاله حمرائی.
سنایی

باراندن. اِمطار. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). فروریختن باران و چون باران. (منتهی الارب). ریختن و ریزانیدن باران. بارانیدن باران. (ترجمان القرآن). سبب باریدن شدن. (ناظم الاطباء) :
ز ابر تیره بارانی بهر جائی همی لؤلؤ
بباغ و راغ از آن لؤلؤ یمانی لاله حمرائی.
سنایی

لغت نامه دهخدا

تابانیدن

(گِ نِ کَ گِ رِ تَ)

تاب دادن. پیچ دادن، به تابش داشتن. به تافتن داشتن، گرم کردن تنور و غیره

لغت نامه دهخدا

کارانیدن

(مَ لَ حَ نِ تَ)

به کار فرمودن کسی را. (آنندراج). جهد و سعی کردن فرمودن و کوشش کنانیدن، کاشتن فرمودن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نارامیدن

(کَ)

ناآرامیدن. نیارامیدن. آرام نگرفتن. استراحت نکردن. مقابل آرامیدن. رجوع به آرامیدن شود

لغت نامه دهخدا

تارانیدن

(گُ زَ دَ)

تاراندن. پراکندن. فراری ساختن. دور کردن. با حرکتی یا عملی یا گفتاری کسی یا حیوانی را ترساندن و به رفتن واداشتن. چیزی را از هم پاشیدن. رجوع به تاراندن شود

لغت نامه دهخدا