- بیکار
کسی که کار، شغل و پیشه ای ندارد
معنی بیکار - جستجوی لغت در جدول جو
- بیکار (بَ)
معرب پرگار. فرجار: فیه (فی حجر یهودی) خطوط متوازیه کأنها خطت بالبیکار. (ابن البیطار). همان پرگار فارسی است. (از دزی ج 1 ص 136). برجار. برکار. (نشوءاللغه ص 94)، مشی علی البیکار، با دقت تمام راه رفت، نظره علی البیکار، اعمال او را با دقت بررسی کرد. (از دزی ج 1 ص 136)
صورتی از پیکار. جنگ. نبرد. ج، بیاکیر. (دزی ج 1 ص 126) :
بدل گفت اگر جنگجویی کنم
به بیکار او سرخرویی کنم.
عنصری.
بمردان کار و فیلان بیکار درحفظ اطراف و حواشی آن استظهار رفته. (ترجمه تاریخ یمینی ص 257). رجوع به پیکار شود
صورتی از پیکار. جنگ. نبرد. ج، بیاکیر. (دزی ج 1 ص 126) :
بدل گفت اگر جنگجویی کنم
به بیکار او سرخرویی کنم.
عنصری.
بمردان کار و فیلان بیکار درحفظ اطراف و حواشی آن استظهار رفته. (ترجمه تاریخ یمینی ص 257). رجوع به پیکار شود
- بیکار
کسی که کاری ندارد بیشغل بی پیشه، آنکه منصب و مقامی ندارد
- بیکار
تعطیل
- بیکار
غير موظّفٍ
- بیکار
Jobless, Unemployed
- بیکار
sans emploi, au chômage
- بیکار
işsiz
- بیکار
بے روزگار , بے روزگار
- بیکار
বেকার
- بیکار
mtaftaji wa kazi, mlemavu
- بیکار
מובטל , מובטל
- بیکار
실업 중인
- بیکار
無職の , 失業中の
- بیکار
बेरोजगार , बेरोजगार
- بیکار
menganggur, pengangguran
- بیکار
ว่างงาน
- بیکار
werkloos
- بیکار
desempleado
- بیکار
disoccupato
- بیکار
desempregado
- بیکار
失业的
- بیکار
bezrobotny
- بیکار
безробітний
- بیکار
arbeitslos
- بیکار
безработный
