معنی بیوسندگی - جستجوی لغت در جدول جو

نعت فاعلی از بیوسیدن. تواضع و چاپلوسی کننده. (انجمن آرا) (آنندراج). متواضع. (ناظم الاطباء) :
سگ بیوسنده گرگ درنده است
سفله سالوس و لوس خرنده است.
سنائی.
، امیدوار. (ناظم الاطباء) ، امیدوارشده. (برهان)

لغت نامه دهخدا

بیزندگی

(زَ دَ / دِ)

حالت و چگونگی بیزنده

لغت نامه دهخدا

بینندگی

(نَنْ دَ / دِ)

حالت و چگونگی بیننده. نگرندگی. (ناظم الاطباء). دید. ابصار، بصیرت. (ناظم الاطباء). عاقبت اندیشی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خیسندگی

(سَ دَ / دِ)

خیس خوردگی. عمل خیسیدن

لغت نامه دهخدا

بوسیدگی

(دَ / دِ)

پوسیدگی. (ناظم الاطباء). رجوع به همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

بویندگی

(یَ دَ / دِ)

بوی داشتن. دارای رایحه و عطر بودن:
در آن گلستان چشمۀ روشن است
خوش آبی ببویندگی چون گلاب.
اسدی

لغت نامه دهخدا

بی سنگی

(سَ)

حالت و چگونگی بی سنگ. سبکی. جلفی. بی وقاری. جلافت. عدم رزانت. بی متانتی. (یادداشت مؤلف) :
ور ز بی سنگی سرّ دل خود کشف کند
در زمان زیر و زبر سنگ شود همچو کشف.
سوزنی.
نیست در شهر سست فرهنگی
هیچ عیبی بتر ز بی سنگی.
اوحدی.
رجوع به سنگ شود

لغت نامه دهخدا

پوسندگی

(سَ دَ / دِ)

چگونگی و صفت پوسنده. چرّندگی (در تداول مردم قزوین)

لغت نامه دهخدا

نویسندگی

(نِ سَ دَ / دِ)

کتابت. (آنندراج) (ناظم الاطباء). نوشتن. (آنندراج). تحریر. (ناظم الاطباء). ترسل. (یادداشت مؤلف) ، شغل نویسنده. عمل نویسنده. رجوع به نویسنده شود

لغت نامه دهخدا

مروسندگی

(مَ سَدَ / دِ)

صفت مروسنده. (یادداشت مرحوم دهخدا). مروسنده بودن. رجوع به مروسنده و مروسیدن شود