معنی بینجک - جستجوی لغت در جدول جو

بینجک

برگه ای که فروشنده، نوع و مقدار کالا را در آن می نویسد و برای خریدار می فرستد که از روی آن کالا را تحویل بگیرد و رسید بدهد

فرهنگ فارسی عمید

بنجک

غنده، هر چیز پیچیده و گلوله شده، پنبۀ زده شده که آن را برای رشتن گلوله کرده باشند، پنبۀ گلوله شده، بندک، پنجک، غندش، کندش، بندش، پندش، کلن، غند، گل غنده

فرهنگ فارسی عمید

برنجک

(بِ رِ جَ)

قسمی حلوا که از برنج نخست پخته و سپس سرخ کرده کنند و بر آن نرمۀ قند پاشند. (یادداشت دهخدا) :
برنجک خود و دامک سرسبک
رسیدند هر دو دل از غم تنک.
نظام قاری.

لغت نامه دهخدا

بنجک

(بُ جَ)

پنبۀ محلوج و گلوله کرده را گویند بجهت رشتن. (برهان) (مجمع الفرس) (شعوری). پنجک. (مجمع الفرس) :
یکی از ایشان بنجک ستان و پنبه فروش
که ریش گاوی نامه ست و نام او عنوان.
روحانی (از مجمعالفرس)

لغت نامه دهخدا

بیجک

(جَ)

لفظ هندی است بمعنی آنچه سوداگران قیمت خرید جنس با تمامی اخراجات محصول و کرایه و غیره نوشته نزد خود نگاهدارند تا هنگام فروخت آن ملاحظه نموده سود و منفعت سوای از جمع و سرمایۀ خود بگیرند. (غیاث) (آنندراج). بلیط صرافان و سوداگران. و نوشتۀ یادداشت در خرید و فروخت و معاملات سوداگری. (ناظم الاطباء). قطعه کاغذی که فروشندۀ جنس نوع کالا و کمیت آنرا در آن یادداشت کند و بخریدار دهد. فاکتور. (فرهنگ فارسی معین). حواله یا قبض رسیدی غالباً در کاغذی به قطع کوچک

لغت نامه دهخدا

بینک

(نَ)

مردمک چشم. (آنندراج از بهار عجم). بینک چشم، مردمک چشم و حدقه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بنجک

پنبه گلوله کرده به جهت رشتن پنبه محلوج بندک بندش غنده

فرهنگ لغت هوشیار

بیجک

تکه کاغذی را گویند که فروشنده جنس نوع کالا و اندازه و مقدار آن را می نویسد غیاث آن راهندی دانسته ولی واژه ای پارسی است بیجک قطعه کاغذی که فروشنده جنس نوع کالا و کمیت آنرا در آن یادداشت کند و بخریدار دهد فاکتور

فرهنگ لغت هوشیار