معنی بینابین در فرهنگ فارسی عمید

میانه، معتدل، حد وسط

معنی بینابین در لغت نامه دهخدا

بین بین. میانۀ خوب و بد یعنی نه خوب و نه بد. (ناظم الاطباء). رجوع به بین بین شود

معنی بینابین در فرهنگ لغت هوشیار

میانه رو مرز میانه معتدل میانه رو حد وسط بین بین

معنی بینابین در فرهنگ فارسی معین

میانه، حد وسط، بین بین

معنی بینابین - جستجوی لغت در جدول جو

بینابین

فرهنگ فارسی عمید

بینابین(بَ بَ / بِ بِ)

لغت نامه دهخدا

بینابین

فرهنگ لغت هوشیار

بینابین((بَ یا بِ بِ))

فرهنگ فارسی معین

بنیامین

(پسرانه)

پسر دست راست، نام کوچکترین پسر یعقوب و راحیل

فرهنگ نامهای ایرانی

پیرابین

پریسکوپ (Periscope) یا پیرابین دستگاهی که به دوربین متصل است و به مدد آن نماهای بسیار سر بالا، بالای نقطه دید، زوایای عجیب و غریب، جلوه های ویژه و ماکتی را فیلم برداری می کنند.

فرهنگ اصطلاحات سینمایی

ینابیع

ینبوع ها، چشمه ها، جوی های پرآب، جمع واژۀ ینبوع

فرهنگ فارسی عمید

بیابان

دشت، صحرا، زمین پهناور و بی آب و علف

فرهنگ فارسی عمید

بینایی

بینا بودن، بینندگی، بصیرت، از حواس پنجگانه که وظیفه اش دیدن چیزها است و مرکز آن چشم است

فرهنگ فارسی عمید

هیناهین

زمان شتاب و تعجیل و شتاب زدگی، برای مثال می کند رخنه نظم حال مرا / در چنان دار وگیر و هیناهین (انوری - ۳۷۹)

فرهنگ فارسی عمید

انابین

(اَ)

نام جایی است از نواحی عکبرا. (از الاوراق، اخبار الراضی بالله و المتقی بالله ص 206)

لغت نامه دهخدا

بلندبین

(نِ نَنْ دَ / دِ)

بلندبیننده. کسی که همتش بزرگ است. بلندهمت. بلندنظر. (فرهنگ فارسی معین).

لغت نامه دهخدا

هیناهین

شتابزدگی، (صحاح الفرس)، عجله، تعجیل، (برهان)، شتاب در شتاب، (آنندراج) (انجمن آرا) :
بکند رخنه نظم حال مرا
در چنین گیر و دار و هیناهین،
انوری (از آنندراج) (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

فیمابین

(وَ جَ زَ دَ)

مرکّب از: فی + ما + بین، آنچه در میان است

لغت نامه دهخدا

بیرابیر

کلمه آهرمنی، خفتن. خوابیدن. تمرگیدن. (یادداشت مؤلف). در حالت نشسته به روی افتاده خوابیدن. (ناظم الاطباء) ، برداشتن. برگرفتن. (یادداشت مؤلف) ، بمعنی ربودن باشد. (برهان) (از آنندراج). ربودن. دزدیدن. گرفتن. (ناظم الاطباء). قاپیدن. (یادداشت مؤلف) :
در خون جگر بسی تپیدم
تا بوسه ای از لبش کپیدم.
عنصری (از فرهنگ جهانگیری).
رجوع به قاپیدن شود، بکارت گرفتن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بیدابید

دهی است از دهستان بیزکی بخش حومه شهرستان مشهد با 109 تن سکنه، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

بیش بین

(اَ نَ)

بسیاربین، تیزبین، دوربین، که بسیار بیند، که دور بیند:
بیش بین چون کرکس و جولان کننده چون عقاب
راهوار ایدون چو کبک وراسترو همچون کلنگ،
منوچهری

لغت نامه دهخدا

بنیامین

(بِ)

نام پسر یعقوب علیه السلام که برادر حقیقی یوسف علیه السلام بود و ابن یامین غلط است. (آنندراج) (غیاث). در عبری بمعنی پسر دست راست، کوچکترین پسر یعقوب و راحیل جد یکی از قبایل دوازده گانه بنی اسرائیل. این قبیله در شمال فلسطین سکنی داشتند و مردمانش تیراندازان ماهری بودند. (از دایره المعارف فارسی). و رجوع به قاموس کتاب مقدس شود

لغت نامه دهخدا

بین بین

(بَ نَ بَ)

هذا بین بین، یعنی میان جید و ردی است و هما اسمان جعلا اسماً واحداً و بنیا علی الفتح. (منتهی الارب) ، یعنی میان نیکوئی و بدی است. مرکب مزجی است که دو جزء آن مبنی بر فتح است مانند خمسه عشر واصل آن، بین و بین است. (از اقرب الموارد). میانه. نه بزرگ نه کوچک. نه بد بد نه نیک نیک. نه سرد سرد نه گرم گرم. نه بسیار نه کم. نه بدین سوی و نه بدان سوی. نه سخت خوب و نه بد. نه بسیار بزرگ و نه خرد. متوسط. وسط. (یادداشت مؤلف). و رجوع به بینابین و تعریفات جرجانی و کشاف اصطلاحات الفنون شود:
من چو کلکم در میان اصبعین
نیستم در صف طاعت بین بین.
مولوی.
، همزۀ مخففه را بین بین گویند. (منتهی الارب) (از کشاف اصطلاحات الفنون) ، (اصطلاح صرف) عمل تسهیل که جزو احکام استعمال و قرائت همزه است. (از کشاف اصطلاحات الفنون) ، گاه بر قسمی از اقسام اماله اطلاق شود و آن را تقلیل و تلطیف نیز گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون) ، وقد یطلق علی النسبه الحکمیه التی اخترعها المتأخرون التی هی مورد الایقاع و الانتزاع کما فی السلم و غیره. (کشاف اصطلاحات الفنون)

لغت نامه دهخدا