معنی بیبس - جستجوی لغت در جدول جو

بیبس

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از بیکس — تصویر بیکس

(پسرانه)

تنها و بدون حامی (نگارش کردی: بکهس)

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از بیوس — تصویر بیوس

بیوسیدن، امید، آرزو، برای مثال هرکه را همت بلند بود / راه یابد به منتهای بیوس (ابن یمین - مجمع الفرس - بیوس)

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از بیب — تصویر بیب

بید، حشره ای ریز با بال های باریک که نوزاد آن پارچه های پشمی را می خورد و ضایع می کند، سوس، سوسه، پیتک، پت، بیو

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از یبس — تصویر یبس

خشک شدن، خشکی، کنایه از دارای خلق و خوی جدّی و غیر صمیمی

فرهنگ فارسی عمید

(یَ بِ)

خشک پس از تری. (از اقرب الموارد). خشک. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(یُ)

خشکی. (زمخشری). ناروانی (در شکم). مقابل لین.
- یبس بودن مزاج، خشک بودن و عمل نکردن معده. (یادداشت مؤلف).
- یبوست. و رجوع به یبوست شود

لغت نامه دهخدا

(یُبْ بَ)

جمع واژۀ یابس. (ذیل اقرب الموارد). رجوع به یابس شود

لغت نامه دهخدا

(اِ لِ)

میس. تکبر کردن مردم و آزار دادن ایشان را. (از ذیل اقرب الموارد). بزرگی جستن بر مردم و آزار دادن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

(بَ)

ناحیه ای بسرقسطه از نواحی اندلس. (معجم البلدان).

لغت نامه دهخدا

نام یکی از خدایان مصر باستان بر شکل انسانی کوتاه قد که چشمانش چون چشمان گاو و پوستش چون پوست شیر است، (از معجم الالفاظ الاثریه تألیف یحیی الشهابی)

لغت نامه دهخدا

لغت ردی ٔ است در ’بئس’. (از ذیل اقرب الموارد). رجوع به بئس شود
نوعی ماهی رودخانه، (از دزی ج 1 ص 135)

لغت نامه دهخدا

ناودان و آبراهۀ حوض، (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(بَ بُ)

ببس الرومی الاسکندرانی. از مشاهیر ریاضی دانان اسکندریه بود که در اواخر قرن چهارم میلادی زندگی میکرد. از آثار او کتاب جوامع ریاضی است که در هشت جزو و اصلاً برای توضیح مشکلترین کتب ریاضی متقدمین نوشته شده بود و معالوصف حاوی مسائل و نظرهای تازه ای نیز بود. ازین کتاب اکنون غیر از جزء اول و قسمتی از جزء دوم چیزی در دست نیست. مؤلفین اسلامی دو کتاب از او اسم برده اند، یکی تفسیر کتاب بطلمیوس فی تسطیح الکره که ثابت بن قره آن را به عربی درآورد و دیگر تفسیر مقالۀ دهم از اقلیدس در دو مقاله. (از تاریخ علوم عقلی تألیف ذبیح الله صفا ص 111)

ببس الرومی الاسکندرانی. از مشاهیر ریاضی دانان اسکندریه بود که در اواخر قرن چهارم میلادی زندگی میکرد. از آثار او کتاب جوامع ریاضی است که در هشت جزو و اصلاً برای توضیح مشکلترین کتب ریاضی متقدمین نوشته شده بود و معالوصف حاوی مسائل و نظرهای تازه ای نیز بود. ازین کتاب اکنون غیر از جزء اول و قسمتی از جزء دوم چیزی در دست نیست. مؤلفین اسلامی دو کتاب از او اسم برده اند، یکی تفسیر کتاب بطلمیوس فی تسطیح الکره که ثابت بن قره آن را به عربی درآورد و دیگر تفسیر مقالۀ دهم از اقلیدس در دو مقاله. (از تاریخ علوم عقلی تألیف ذبیح الله صفا ص 111)

لغت نامه دهخدا

(مُ یَبْ بِ)

خشک کننده. (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف) ، (اصطلاح پزشکی) خشکی مزاج آورنده. خشک کننده طبیعت و مزاج. یبوست آور: و البردی مبرد فی الدرجه الثانیه میبس مقبض. (تذکرۀ ابن البیطار ص 87)

لغت نامه دهخدا

(بَ هََ)

بدون الف و لام، نام مردی که مثل است در گرفتن قصاص. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(بَ)

اسم مصدر از بیوسیدن، طمع بچیزی از هر نوع که باشد. (برهان) (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از فرهنگ اسدی) (از مهذب الاسماء). طبع داشتن بود بچیزی از هر نوع که باشد. (اوبهی). آز و حرص. (ناظم الاطباء). طمع، امید و امیدواری بچیزی از هر نوع که بوده باشد. (از برهان). امیدواری بچیزی. (انجمن آرا) (آنندراج). امید. (ناظم الاطباء). أمل. رجاء. (السامی فی الاسامی). امید و آرزو و از مصدر بیوسیدن و ریشه بوی که بویه از آنست. (لغات شاهنامه) : التأمیل، بیوسیدن و به بیوس افکندن. (مجمل اللغه) ، انتظار. (برهان) (اوبهی). توقع. (ناظم الاطباء). انتظار کردن به چیزی. (حاشیۀ لغت فرس اسدی نخجوانی) : و هرچند که هوای وی از آن منقطع باشد دنیائی، آخر بیوس ثواب آن جهانی باشدش. (کشف المحجوب هجویری ص 127).
ای پهلوان کامروا اختیار دین
ای خلق را به بخشش و انعام تو بیوس.
محمد بن همام شهاب الدین.
کز این نامه هم گر نرفتی بیوس
سخن گفتن تازه بودی فسوس.
نظامی.
رزم بر بزم اختیار مکن
هست ما رابخود هزار بیوس.
ابن یمین.
با عقل کاردیده بخلوت شکایتی
میکردم از نکایت گردون پرفسوس
گفتم که جور اوست که اصحاب فضل را
عمر عزیز میرود اندر سر بیوس.
ابن یمین.
، تواضع. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). خضوع و فروتنی. (ناظم الاطباء) ، چاپلوسی. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). چاپلوسی. تملق. (ناظم الاطباء) ، خواهش. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) ، نگرانی، شهوت. (ناظم الاطباء)

اسم مصدر از بیوسیدن، طمع بچیزی از هر نوع که باشد. (برهان) (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از فرهنگ اسدی) (از مهذب الاسماء). طبع داشتن بود بچیزی از هر نوع که باشد. (اوبهی). آز و حرص. (ناظم الاطباء). طمع، امید و امیدواری بچیزی از هر نوع که بوده باشد. (از برهان). امیدواری بچیزی. (انجمن آرا) (آنندراج). امید. (ناظم الاطباء). أمل. رجاء. (السامی فی الاسامی). امید و آرزو و از مصدر بیوسیدن و ریشه بوی که بویه از آنست. (لغات شاهنامه) : التأمیل، بیوسیدن و به بیوس افکندن. (مجمل اللغه) ، انتظار. (برهان) (اوبهی). توقع. (ناظم الاطباء). انتظار کردن به چیزی. (حاشیۀ لغت فرس اسدی نخجوانی) : و هرچند که هوای وی از آن منقطع باشد دنیائی، آخر بیوس ثواب آن جهانی باشدش. (کشف المحجوب هجویری ص 127).
ای پهلوان کامروا اختیار دین
ای خلق را به بخشش و انعام تو بیوس.
محمد بن همام شهاب الدین.
کز این نامه هم گر نرفتی بیوس
سخن گفتن تازه بودی فسوس.
نظامی.
رزم بر بزم اختیار مکن
هست ما رابخود هزار بیوس.
ابن یمین.
با عقل کاردیده بخلوت شکایتی
میکردم از نکایت گردون پرفسوس
گفتم که جور اوست که اصحاب فضل را
عمر عزیز میرود اندر سر بیوس.
ابن یمین.
، تواضع. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). خضوع و فروتنی. (ناظم الاطباء) ، چاپلوسی. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). چاپلوسی. تملق. (ناظم الاطباء) ، خواهش. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) ، نگرانی، شهوت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(بَ بَ)

زمین بی آب و گیاه ج، بسابس. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بیابان خالی. (مهذب الاسماء). بیابان خشک. زمین خالی. (دزی ج 1 ص 83).

لغت نامه دهخدا

(بی بَ)

خروس کولی. مرغ زیبا. (دزی ج 1 ص 131)

لغت نامه دهخدا

(بُ سَ بِ)

بسیبسه. در مغرب به بسیبس و نویفع معروف است و مردم بجایه (در اسپانیا) دانۀ آن را کمون الجبل (زیره کوهی) نامند و آن را در طبخ و معالجات بکار برند. (از دزی ج 1 ص 83). و رجوع به کمون و کمون الجبل و زیره شود، تأنیث بسیل. تلخی مزۀ چیزی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پس ماندۀ هر چیز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). باقی نبیذ در قنینه. (مهذب الاسماء). رجوع به بسیل شود، نوعی از باقلای صحرایی باشد کوچکتر از باقلای خوردن، اگر زنان آن را بپزند و بخورند، شیر ایشان زیاده شود. (برهان). نوعی از باقلای صحرایی کوچکتر از باقلای رسمی، گویند مدر شیر است. (ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (آنندراج). نوعی نخود است سبز و در مصر آن را از نوع دیگر که معروف به جلبانست بهتر شمارند. (ابن بیطار متن عربی ص 95 و ترجمه فرانسوی ص 227). بلغت مصری نوعی از جلبانست و آن خلربری است در نهایت تلخی. و رجوع به بسیل شود

بسیبسه. در مغرب به بسیبس و نُوَیفَع معروف است و مردم بجایه (در اسپانیا) دانۀ آن را کمون الجبل (زیره کوهی) نامند و آن را در طبخ و معالجات بکار برند. (از دزی ج 1 ص 83). و رجوع به کمون و کمون الجبل و زیره شود، تأنیث بسیل. تلخی مزۀ چیزی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پس ماندۀ هر چیز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). باقی نبیذ در قنینه. (مهذب الاسماء). رجوع به بسیل شود، نوعی از باقلای صحرایی باشد کوچکتر از باقلای خوردن، اگر زنان آن را بپزند و بخورند، شیر ایشان زیاده شود. (برهان). نوعی از باقلای صحرایی کوچکتر از باقلای رسمی، گویند مدر شیر است. (ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (آنندراج). نوعی نخود است سبز و در مصر آن را از نوع دیگر که معروف به جلبانست بهتر شمارند. (ابن بیطار متن عربی ص 95 و ترجمه فرانسوی ص 227). بلغت مصری نوعی از جلبانست و آن خلربری است در نهایت تلخی. و رجوع به بسیل شود

لغت نامه دهخدا

(اَ بَ)

خشک. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، شتابانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امبروز گوینت، (1842-1914 میلادی) نویسندۀ امریکایی، وی درجنگ داخلی از سپاهیان اتحادیه بود و بیشتر عمر خود را در سانفرانسیسکو صرف روزنامه نویسی کرد و داستانهایی بچاپ رسانید، در 1913م، به مأموریتی محرمانه به مکزیک رفت و ناپدید شد، (از دایره المعارف فارسی)
نام ولیعهد ابلیوس أدریانوس قیصر روم. (از عیون الانباء ج 1 ص 74)

امبروز گوینت، (1842-1914 میلادی) نویسندۀ امریکایی، وی درجنگ داخلی از سپاهیان اتحادیه بود و بیشتر عمر خود را در سانفرانسیسکو صرف روزنامه نویسی کرد و داستانهایی بچاپ رسانید، در 1913م، به مأموریتی محرمانه به مکزیک رفت و ناپدید شد، (از دایره المعارف فارسی)
نام ولیعهد ابلیوس أدریانوس قیصر روم. (از عیون الانباء ج 1 ص 74)

لغت نامه دهخدا

(یَ بَ)

خشک اصلی که گاهی تر نگردیده باشد و گویند جای تر که خشک شود. و منه قوله تعالی: فاضرب لهم طریقاً فی البحر یبساً. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، امراءه یبس، زن بی خیر که هیچ نیاید ازوی. (منتهی الارب) (آنندراج). زنی که از وی خیری نیاید. (از اقرب الموارد) ، شاه یبس، گوسفندبی شیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

خشک اصلی که گاهی تر نگردیده باشد و گویند جای تر که خشک شود. و منه قوله تعالی: فاضرب لهم طریقاً فی البحر یبساً. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، امراءه یبس، زن بی خیر که هیچ نیاید ازوی. (منتهی الارب) (آنندراج). زنی که از وی خیری نیاید. (از اقرب الموارد) ، شاه یبس، گوسفندبی شیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تصویری از یبس — تصویر یبس

خشک شدن، خشک گردیدن، خشکی، یبوست

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیب — تصویر بیب

ناودان، آبراهه های تالاب بید

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ایبس — تصویر ایبس

خشک، خشکه استخوان ساغ پا

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیطس — تصویر بیطس

یونانی تازی شده ناژو از گیاهان صنوبر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیکس — تصویر بیکس

کسی که خویشاوند و یار و یاور نداشته باشد، بینوا بیچاره

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیوس — تصویر بیوس

انتظار، توقع، طمع

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیحس — تصویر بیحس

بدون حس بدون احساس، کودن ابله، بی محبت

فرهنگ لغت هوشیار

تره بیابانی بلبشو بل بشو هرج و مرج شلوغیی که در آن کسی بفکر کسی نباشد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بسبس — تصویر بسبس

شخ زمین بی آب و گیاه زمین خشک یاوه دروغ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیب — تصویر بیب

حشره ای است ریز با بال های باریک که پارچه های پشمین را می خورد، پت، بیو، بید، بیتک

فرهنگ فارسی معین

تصویری از یبس — تصویر یبس

((یُ))

خشکی، بدخلق، بدمعاشرت

فرهنگ فارسی معین

تصویری از بیوس — تصویر بیوس

((بَ))

چشمداشت، توقع، طمع، امید، آرزو

فرهنگ فارسی معین