معنی بورینی - جستجوی لغت در جدول جو

بورینی

لغت نامه دهخدا

اورینا

(دخترانه)

در اساطیر یونان، الهه آسمانها و حامی عشق آسمانی

فرهنگ نامهای ایرانی

بلورین

(دخترانه)

بلور (عربی) + ین (فارسی) منسوب به بلور، شفاف و درخشان مانند بلور

فرهنگ نامهای ایرانی

بحرانی

ویژگی اوضاع و احوال آشفته در هر چیزی

فرهنگ فارسی عمید

باریکی

باریک بودن، کنایه از نازکی و لطافت، کنایه از لاغری

فرهنگ فارسی عمید

بارانی

مربوط به باران مثلاً روز بارانی، کنایه از دارای اشک مثلاً چشم بارانی، دارای باران، لباسی که آب در آن نفوذ نمی کند و هنگام باریدن برف و باران بر تن می کنند

فرهنگ فارسی عمید

بورانی

غذایی که از اسفناج یا بادمجان، ماست و سیر تهیه می شود

فرهنگ فارسی عمید

بورانی

نان خورشی که از اسفناج و کدوو بادنجان با ماست و کشک سازند، (فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء)، طعامی است در هندوستان که بادنجان در روغن گاو، بریان کرده، در دوغ اندازند، (آنندراج)، و منسوب است به بوران دخت، دختر خسروپرویز یا به بوران دختر حسن، زن مأمون، (ناظم الاطباء) :
ریش چون بوکانا سبلت چون سوهانا
سر بینیش چو بورانی باتنگانا،
ابوالعباس،
ای گشته ترا دل و جگر بریان
بر آتش آرزو چو بورانی،
ناصرخسرو،
شخصی با معبری گفت در خواب دیدم که از کشک شتر بورانی میسازم، تعبیر آن چه باشد؟ (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 125)، سلطان محمود را در حالت گرسنگی بادنجان بورانی پیش آوردند، (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 138)،
پس از سی سال بر بسحاق شد مکشوف این معنی
که بورانی است بادنجان و بادنجان است بورانی،
بسحاق اطعمه،
به یمینت چه بود کشکنه و بورانی
به یسارت چه بود نان و پنیر و ریچار،
بسحاق اطعمه

لغت نامه دهخدا

بورانی

منسوب به پوراندخت پرویز، (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

بورانی

(بُ وَ)

انتسابی است به پیشۀ حصیربافی. (الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

بورانی

(بَ)

منسوب به بورا قریه ای است نزدیک عکبراء. (منتهی الارب) ، نوک هر چیز، ویژه نوک ناخن. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس) ، نی شکافته شده، حصیر ساخته شده از آن و بوریا. (ناظم الاطباء). بوریا. (نشوءاللغه) (مهذب الاسماء) ، نی زرگری. منفاخ. (زمخشری)

لغت نامه دهخدا

طورینی

منسوب به طورین که از دیههای ری است، (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

بوینی

(یَ)

منسوب به بوینه که نام قریه ای است در دوفرسخی مرو. (الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا